نكوهش وا گذاشتن مسجد

دعائم الإسلام

رُوّينا عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ عَن أبيهِ عَن آبائِهِ عَن عَليٍّ عليه ‏السلام أنَّهُ قالَ: لا صَلاةَ لِجارِ المَسجِدِ إلّا فِي المَسجِدِ إلّا أن يَكونَ لَهُ عُذرٌ أو بِهِ عِلَّةٌ، فَقيلَ له: ومَن جارُ المَسجِدِ يا أميرَ المُؤمِنينَ ؟ قالَ: مَن سَمِعَ النِّداءَ.

از امام صادق علیه ‏السلام، از پدرانش، از امام علی علیه ‏السلام برایمان روایت شده كه ایشان فرمود: «برای همسایه مسجد، جز در مسجد، نماز [ـِ پذیرفته شده‏ای] نیست، مگر عذر و یا بیماری‏ای داشته باشد». به ایشان گفتند: همسایه مسجد كیست، ای امیر مؤمنان ؟ فرمود: «هر كس كه صدای اذان را می‏شنود».

منبع: دعائم الإسلام: ج 1 ص 148، بحار الأنوار: ج 83 ص 379 ح 47؛ السنن الكبرى: ج 3 ص 81 ح 4943، المصنّف لابن أبی شیبة: ج 1 ص 380 ح 8، المصنّف لعبد الرزّاق: ج 1 ص 497 ح 1915 كلّها عن أبی حیّان عن أبیه عن الإمام علیّ علیه ‏السلام نحوه، كنز العمّال: ج 8 ص 254 ح 22800.