نكوهش وا گذاشتن مسجد

امام صادق علیه ‏السلام

ثَلاثَةٌ يَشكونَ إلَى اللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ: مَسجِدٌ خَرابٌ لا يُصَلّي فيهِ أهلُهُ، وعالِمٌ بَينَ جُهّالٍ، ومُصحَفٌ مُعَلَّقٌ قَد وَقَعَ عَلَيهِ الغُبارُ لا يُقرَأُ فيهِ.

سه چیزند كه به خداوند عز و جل شكایت می‏برند: مسجد خراب شده‏ای كه مردمش در آن نماز نمی‏گزارند، و فرد دانا در میان نادانان، و قرآنی كه رها شده و غبار گرفته و تلاوت نمی‏شود.

منبع: الكافى: ج 2 ص 613 ح 3، الخصال: ص 142 ح 163، عدّة الداعى: ص 272، جامع الأخبار: ص 179 ح 437 ولیس فیه «وعالم بین...»، روضة الواعظین: ص 368، بحار الأنوار: ج 2 ص 41 ح 4.