تفاوت، از زمین تا آسمان است

پیامبر صلی الله علیه و آله

اِنَّ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّيَقولُ: اِنّی اِذَ ا ابْتَلَيْتُ عَبْدا مِنْ عِبادی مُؤمِنا فَحَمِدَنی عَلی مَا ابْتَلَيتُهُ، فَاِنَّهُ يَقومُ مِنْ مَضْجَعِهِ ذلِكَ كَيَومَ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ مِنَ الْخَطايا. وَ يَقولُ الرَّبُّ عَزَّ وَ جَلَّ: اَنَا قَيَّدْتُ عَبدی وَابْتَلَيتُهُ، وَ اَجرُوا لَهُ كَما كُنْتُمْ تُجرُونَ لَهُ وَ هُوَ صَحيحٌ؛

خداوند عزّ و جلّ می فرماید: «هرگاه من یكی از بندگان مؤمنم را گرفتار ساختم و به خاطر آن گرفتاری، ستایشم نمود، بی گمان از بسترش همانند روزی كه از مادر متولّد شده، بدون گناه بر می خیزد» و می فرماید: «من بنده ام را گرفتار و مبتلا ساختم. شما، پاداش او را همانند زمان سلامتش به او بدهید.

منبع: مسند ابن حنبل، ج 6، ص 77، ح 17118.