نا امیدى، بزرگ ترین گناه

پیامبر صلی الله علیه و آله

يَبْعَثُ اللّه ُ المُقَنِّطينَ يَومَ القيامَةِ مُغَلَّبَةً وُجُوهُهُم ـ يَعنی غَلَبَةَ السَّوادِ عَلَی البَياضِ ـ فَيُقالُ لَهُمْ: هو?لاءِ المُقَنِّطونَ مِنْ رَحْمَةِ اللّه ِ؛

روز قیامت، خداوند، ناامید كنندگانِ مردم [از رحمت خود] را در حالی بر می انگیزد كه رنگ صورتشان برگشته است و سیاهی رویشان، بیشتر از سفیدی است و گفته می شود: اینان، ناامیدكنندگانِ مردم از رحمتخدا هستند!

منبع: بحار الأنوار، ج 2، ص 55، ح 30.