براى رضاى خدا، و نه افراط و نه

پیامبر صلی الله علیه و آله

اَلسَّخیُّ بِما مَلَـكَ وَ اَرادَ بِهِ وَجْهَ اللّه ِ، وَ اَمَّا السَّخیُّ فی مَعْصيَةِ اللّه ِ فَحَمّالُ سَخَطِ اللّه ِ وَ غَضَبِهِ، وَ هُوَ اَبْخَلُ النّاسِ عَلی نَفْسِهِ فَـكَيْفَ لِغَيْرِهِ!

سخاوتمند، كسی است كه مال خود را ببخشد و این كار را برای رضای خدا انجام دهد، امّا كسی كه در راه معصیت خدا، دست و دل باز باشد، باركش خشم و ناخشنودی خداست. چنین كسی بخیل ترینِ مردمانْ نسبت به خود است، چه رسد به دیگران!

منبع: بحار الأنوار، ج 71، ص 355، ح 17.