دشنام ممنوع، حتى به دشمن

پیامبر صلی الله علیه و آله

عِياضُ بْنُ حَمّادٍ: قُلتُ: يا رَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله! اَلرَّجُلُ مِنْ قَومی يَسُبُّنی وَ هُوَ دونی، فَهَل عَلَیَّ بَاْسٌ اَنْ اَ نْتَصِرَ مِنْهُ؟ فَقالَ: المُتَسابّانِ شَيطانانِ يَتَعاوَيانِ و يَتَهاتَرانِ؛

عیاض بن حمّاد گوید: عرض كردم: ای رسول خدا! كسی از قبیله ام كه مقام و منزلتش از من پایین تر است، به من ناسزا می گوید. آیا اشكال دارد كه من هم به تلافی كارش او را دشنام دهم؟ پیامبر فرمودند: دو كس كه به یكدیگر ناسزا می گویند، هر دو شیطان اند كه عوعو می كنند و به جان هم می افتند.

منبع: تنبیه الخواطر، ج 1، ص 111.