هنگام نبرد صفين

امیرالمومنین (ع) در خطبه 122

و من كلام له عليه السلام قاله لأصحابه في ساعة الحرب - وَ أَيُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ أَحَسَّ مِنْ نَفْسِهِ رِبَاطَةَ جَأْشٍ عِنْدَ اللِّقَاءِ وَ رَأَى مِنْ أَحَدٍ مِنْ إِخْوَانِهِ فَشَلًا فَلْيَذُبَّ عَنْ أَخِيهِ بِفَضْلِ نَجْدَتِهِ الَّتِي فُضِّلَ بِهَا عَلَيْهِ كَمَا يَذُبُّ عَنْ نَفْسِهِ فَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُ مِثْلَهُ إِنَّ الْمَوْتَ طَالِبٌ حَثِيثٌ لَا يَفُوتُهُ الْمُقِيمُ وَ لَا يُعْجِزُهُ الْهَارِبُ إِنَّ أَكْرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْلُ وَ الَّذِي نَفْسُ ابْنِ أَبِيطَالِبٍ بِيَدِهِ لَأَلْفُ ضَرْبَةٍ بِالسَّيْفِ أَهْوَنُ عَلَيَّ مِنْ مِيتَةٍ عَلَى الْفِرَاشِ (فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ)

از سخنان آن حضرت است كه در ميدان نبرد به ياران خود فرمود - هر يك از شما كه هنگام برخورد با دشمن در خود دلاوري ديد، و از يكي از برادرانش بد دلي، بايد برادر خود را از دشمنانش نگاهدارد، به خاطر فضيلت دليري كه بر او دارد. و به دفاع از او برآيد، آن چنانكه خود را مي‏پايد. پس اگر خدا خواست او را همچون وي - دلير - نمايد. همانا، مرگ طالبي شتابنده است، و آن كس كه برجاي است، از دستش نرود، و آن كه گريزنده است از آن نرهد. همانا، گراميترين مرگ‏ها كشته شدن - در راه خدا است -. بدان كس كه جان پسر ابو طالب در دست او است، هزار مرتبه ضربت شمشير خوردن بر من آسانتر است، تا در بستر مردن.

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، خطبه 122