در آغاز نبرد صفين فرمود

امیرالمومنین (ع) در خطبه 170

و من كلام له عليه السلام لما عزم على لقاء القوم بصفين - اللَّهُمَّ رَبَّ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ وَ الْجَوِّ الْمَكْفُوفِ الَّذِي جَعَلْتَهُ مَغِيضاً لِلَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مَجْرًى لِلشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ مُخْتَلَفاً لِلنُّجُومِ السَّيَّارَةِ وَ جَعَلْتَ سُكَّانَهُ سِبْطاً مِنْ مَلَائِكَتِكَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ وَ رَبَّ هَذِهِ الْأَرْضِ الَّتِي جَعَلْتَهَا قَرَاراً لِلْأَنَامِ وَ مَدْرَجاً لِلْهَوَامِّ وَ الْأَنْعَامِ وَ مَا لَا يُحْصَى مِمَّا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى وَ رَبَّ الْجِبَالِ الرَّوَاسِي الَّتِي جَعَلْتَهَا لِلْأَرْضِ أَوْتَاداً وَ لِلْخَلْقِ اعْتِمَاداً إِنْ أَظْهَرْتَنَا عَلَى عَدُوِّنَا فَجَنِّبْنَا الْبَغْيَ وَ سَدِّدْنَا لِلْحَقِّ وَ إِنْ أَظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنَا فَارْزُقْنَا الشَّهَادَةَ وَ اعْصِمْنَا مِنَ الْفِتْنَةِ أَيْنَ الْمَانِعُ لِلذِّمَارِ وَ الْغَائِرُ عِنْدَ نُزُولِ الْحَقَائِقِ مِنْ أَهْلِ الْحِفَاظِ الْعَارُ وَرَاءَكُمْ وَ الْجَنَّةُ أَمَامَكُمْ

از سخنان آن حضرت است چون آهنگ ديدار مردم را، در صفّين، فرمود - اي خداي آسمان افراشته، و فضاي نگاهداشته كه آن را براي شب و روز فرو رفتنگاه كرده‏اي، و گردشگاه خورشيد و ماه، و جاي آمد شد گردنده ستارگان، و باشندگان آن را گروهي از فرشتگان كه به ستوه نيايند از پرستش تو - هيچ زمان -، و اي پروردگار اين زمين كه آن را آرام جاي آفريدگان كرده‏اي و جاي رفت و آمد خزندگان و چارپايان، و آنچه به شمار نيايد از چيزي كه ديده شود و ديدن نتوان، و پروردگار كوههاي پا برجا كه آن را در زمين چون ميخها فرو برده‏اي، تا نگاهش دارد، و براي آفريده پناهگاهي كه بدان پناه آرد. اگر بر دشمنانمان پيروز كردي، ما را از ستم بر كنار كن، و در راه حقّ راست و استوار، و اگر آنان را بر ما پيروزي دادي، شهادت را روزي ما كن، و از فتنه نگهدارمان. كجاست آزاد مردي كه به حمايت مردم خويش برخيزد، و غيرتمندي كه هنگام نزول بلا بستيزد ننگ را پشت سر و بهشت را پيش رو داريد - اينك با شماست كه به كدام رو آريد -.

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، خطبه 170