اندرز به ياران

امیرالمومنین (ع) در خطبه 195

و من كلام له عليه السلام كان كثيرا ما ينادي به أصحابه - تَجَهَّزُوا- رَحِمَكُمُ اللَّهُ- فَقَدْ نُودِيَ فِيكُمْ بِالرَّحِيلِ وَ أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْيَا وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّادِ فَإِنَّ أَمَامَكُمْ عَقَبَةً كَئُودًا وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً لَا بُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَيْهَا وَ الْوُقُوفِ عِنْدَهَا وَ اعْلَمُوا أَنَّ مَلَاحِظَ الْمَنِيَّةِ نَحْوَكُمْ دَائِبَةٌ وَ كَأَنَّكُمْ بِمَخَالِبِهَا وَ قَدْ نَشِبَتْ فِيكُمْ وَ قَدْ دَهِمَتْكُمْ فِيهَا مُفْظِعَاتُ الْأُمُورِ وَ مُعْضِلَاتُ الْمَحْذُورِ فَقَطِّعُوا عَلَائِقَ الدُّنْيَا وَ اسْتَظْهِرُوا بِزَادِ التَّقْوَى و قد مضى شي‏ء من هذا الكلام فيما تقدم بخلاف هذه الرواية

از سخنان آن حضرت است كه بسياري ياران خود را بدان مي‏خواند - آماده شويد، خداتان بيامرزاد كه بانگ كوچ را سردادند، و دل به ماندن در دنيا اندك ببنديد، - كه كاروانيان به راه افتادند - و بازگرديد و راه بسپاريد با آنچه از توشه نيكو در دسترس داريد. كه پيشاپيش شما گردنه‏اي است دشوار گذر و منزلهاي ترسناك و هراس‏آور، ناچار بدان گردنه‏ها بايد بر شدن و بدان منزلها در آمدن و ايستادن، و بدانيد كه چشم انداز مرگ به شما نزديك است گويي شما را در چنگ گرفته و چنگالهاي خود را در شما فرو برده، در حالي كه در آن با دشواري‏ها در گيريد، و در چنگ مشكلات اسير. پس پيوندهاي خود را با دنيا ببريد و پرهيزگاري را پشتيبان خود كنيد و چون توشه‏اي همراه خويش بريد (و برخي از اين گفتار از اين پيش گذشت، با روايتي جز اين.)

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، خطبه 195