در توجه به قيامت

امیرالمومنین (ع) در خطبه 21

و من خطبة له عليه السلام : طریق الفلاح - فَإِنَّ الْغَايَةَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ وَرَاءَكُمُ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ أقول إن هذا الكلام لو وزن بعد كلام الله سبحانه و بعد كلام رسول الله صلى الله عليه و اله بكل كلام لمال به راجحا و برز عليه سابقا فأما قوله عليه السلام تخففوا تلحقوا فما سمع كلام أقل منه مسموعا و لا أكثر محصولا و ما أبعد غورها من كلمة و أنقع نطفتها من حكمة و قد نبهنا في كتاب الخصائص على عظم قدرها و شرف جوهرها

از خطبه‏هاي آن حضرت است : راه رستگاری - منزلگاه آخرين پيشاپيش شماست، و مرگ سرود خوانان در پس. سبكبار باشيد تا زودتر برسيد، كه پيش رفتگان را بداشته‏اند، و در انتظار رسيدن شما نگاه داشته‏اند. (مي‏گويم، پس از كلام خدا و سخنان محمّد مصطفي، اين سخنان را با هر گفتار بسنجند، از آن بيش باشد و در مسابقه پيش، و چون جمله «تخفّفوا تلحقوا» هيچ كلامي اندك لفظ و بسيار معني نيست. جمله‏اي است دو رتك، كه آكنده از معرفت است و سرشار از حكمت، و ما در كتاب خصايص به بزرگي قدر و شرافت گوهر آن اشارت كرديم.)

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، خطبه 21