توجه به فناپذیری دنیا

امیرالمومنین (ع) در حکمت 125

وَ قَالَ عليه السلام وَ قَدْ رَجَعَ مِنْ صِفِّينَ فَأَشْرَفَ عَلَى الْقُبُورِ بِظَاهِرِ الْكُوفَةِ - يَا أَهْلَ الدِّيَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ يَا أَهْلَ التُّرْبَةِ يَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ (يَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ) يَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ لَاحِقٌ أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُكِنَتْ وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُكِحَتْ وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَكُمْ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِي الْكَلَامِ لَأَخْبَرُوكُمْ أَنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى

(و چون از صفين باز مي‏گشت، به گورستان برون كوفه نگريست و فرمود:) - اي آرميدگان خانه‏هاي هراسناك، و محلتهاي تهي و گورهاي تاريك، و اي غنودگان در خاك اي بي كسان، اي تنها خفتگان اي وحشت زدگان شما پيش از ما رفتيد و ما بي شماييم و به شما رسندگان. امّا خانه‏ها، در آنها آرميدند، امّا زنان، به زني‏شان گزيدند. امّا مالها، بخش گرديدند. خبر ما جز اين نيست، خبري كه‏ نزد شماست چيست (سپس به ياران خود نگريست و فرمود:) اگر آنان را رخصت مي‏دادند كه سخن گويند شما را خبر مي‏دادند كه بهترين توشه‏ها پرهيزگاري است.

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، حکمت 125