شگفتی از ضد ارزش ها

امیرالمومنین (ع) در حکمت 121

وَ قَالَ عليه السلام - عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى مَنْ يَمُوتُ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى وَ عَجِبْتُ لِعَامِرِ دَارِ الْفَنَاءِ وَ تَارِكِ دَارِ الْبَقَاءِ

(و فرمود:) - از بخيل در شگفتم، به فقري مي‏شتابد كه از آن گريزان است و توانگريي از دستش مي‏رود كه آن را خواهان است، پس در اين جهان چون درويشان زيد، و در آن جهان چون توانگران حساب‏ پس دهد، و از متكبّري در شگفتم كه ديروز نطفه بود و فردا مردار است، و از كسي در شگفتم كه در خدا شك مي‏كند و آفريده‏هاي خدا پيش چشمش آشكار است، و از كسي در شگفتم كه مردن را از ياد برده و مردگان در ديده‏اش پديدار، و از كسي در شگفتم كه زنده شدن آن جهان را نمي‏پذيرد، و زنده شدن بار نخستين را مي‏بيند، و در شگفتم از آن كه به آباداني ناپايدار مي‏پردازد و خانه جاودانه را رها مي‏سازد.

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، حکمت 121