قانون نحوه تأمین هیأت علمی مورد نیاز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور

‌قانون نحوه تأمین هیأت علمی مورد نیاز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور ‌ماده 1 - کلیه افرادی که به عنوان عضو هیأت علمی در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی کشور به کار مشغول می‌شوند می‌توانند‌خدمت نظام وظیفه و سایر خدمات قانونی را در دانشگاهها یا مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی مربوطه انجام دهند.
‌ماده 2 - هر سال حداکثر 30 درصد از فارغ‌التحصیلان رشته‌های گروه پزشکی قبل از انجام خدمت نظام وظیفه و یا سایر خدمات قانونی می‌توانند تا‌کسب تخصص در یکی از رشته‌های مورد نیاز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی ادامه تحصیل دهند.
‌تبصره 1 - برای داوطلبان رشته‌های هوشبری و علوم پایه پزشکی و نیز برای بانوان در رشته جراحی زنان و مامایی محدودیت فوق ملحوظ‌نخواهد شد.
‌تبصره 2 - اجرای مواد 1 و 2 مشروط به آسیب ندیدن آمادگی رزمی به تشخیص شورای عالی دفاع می‌باشد.
‌ماده 3 - کلیه فارغ‌التحصیلان موضوع ماده 2 ملزمند در صورت نیاز، خدمت نظام وظیفه و سایر خدمات قانونی را به عنوان عضو هیأت علمی در‌دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی کشور 1 الی 2 برابر، به تفصیل آیین‌نامه اجرایی انجام دهند.
‌تبصره 1 - در صورت خودداری از خدمت در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی ملزمند علاوه بر خدمت نظام وظیفه 2 برابر‌خدمات قانونی، انجام وظیفه نمایند.
‌تبصره 2 - در هر صورت تسلیم دانشنامه، گواهینامه و هر نوع تأییدیه تحصیلی موکول به انجام وظیفه به عنوان عضو هیأت علمی یا انجام خدمات‌قانونی خواهد بود.
‌ماده 4 - اعضاء هیأت علمی موضوع این قانون موظفند دوره مقدماتی آموزش نظامی را طبق برنامه زمان بندی شده و مناسب در یکی از مراکز‌آموزش نظامی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام دهند.
‌ماده 5 - افراد موضوع این قانون باید از نظر صلاحیتهای اخلاقی و علمی به تأیید مقامات ذیصلاح برسند.
‌ماده 6 - وزارتخانه‌های فرهنگ و آموزش عالی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسئول اجرای این قانون بوده و موظفند ظرف مدت 2 ماه‌آیین‌نامه اجرایی قانون را با همکاری وزارت دفاع تهیه و به تصویب هیأت وزیران برسانند.
‌قانون فوق مشتمل بر شش ماده و چهار تبصره در جلسه روز پنجشنبه اول خرداد ماه یک هزار و سیصد و شصت و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب‌و در تاریخ 1365.3.6 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.