قانون یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» و تشریفات (پروتکل) اصلاحی آن

شماره۱۷۲۲۰/۴۸۰ ۱۶/۳/۱۳۹۴

قانون یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» و تشریفات (پروتکل) اصلاحی آن

حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
عطف به نامه شماره ۴۱۶۹۶/۵۰۶۳۹ مورخ ۱۷/۴/۱۳۹۳ و شماره ۸۸۱۵۸/۵۰۹۵۸ مورخ ۴/۸/۱۳۹۳ در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» و تشریفات (پروتکل) اصلاحی آن که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ ۲۳/۲/۱۳۹۴ و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می گردد.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی

شماره۳۸۱۹۱ ۲۸/۳/۱۳۹۴

وزارت امور اقتصادی و دارایی
در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست «قانون یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» و تشریفات (پروتکل) اصلاحی آن» که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و سوم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و نود و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۶/۳/۱۳۹۴ به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره ۱۷۲۲۰/۴۸۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۹۴ مجلس شورای اسلامی واصل گردیده، جهت اجرا ابلاغ می گردد.
با توجه به اصل یکصد و بیست و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اجرای مفاد موافقتنامه منوط به انجام تشریفات امضا و ترتیبات مندرج در ماده (۱۲) موافقتنامه می باشد.

رئیس جمهور ـ حسن روحانی

قانون یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» و تشریفات (پروتکل) اصلاحی آن

ماده واحده ـ یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی رازی و کاپی کوی مشتمل بر سیزده ماده و تشریفات (پروتکل) اصلاحی آن مشتمل بر دو ماده به شرح پیوست، تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
تبصره ـ رعایت اصول یکصد و سی و نهم (۱۳۹) و هفتاد و هفتم (۷۷) قانون اساسی در اجرای مواد (۱۰) و (۱۱) این یادداشت تفاهم ازسوی دولت جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

به نام خدا

یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی»

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه (که از این پس طرف ها نامیده می شوند)؛
به عنوان طرف های موافقتنامه همکاری و کمک های متقابل در موضوعات گمرکی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه؛
با توجه به اینکه استفاده مشترک از دروازه های مرزی «رازی» و «کاپی کوی» منجر به هیچ نوع تغییری در خط مرز کشوری ایران و ترکیه که از میان دروازه های مورد نظر می گذرد، نمی شود؛
با در نظر گرفتن اصول ارتقای همکاری و روابط خوب همسایگی؛
با هدف تسهیل رویه های عبور مرزی و عملیات گمرکی از طریق ممانعت از هرگونه دوباره کاری؛
با تمایل به تضمین استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی»؛
در موارد زیر توافق نمودند:
دامنه شمول و هدف:
ماده ۱ـ طرف ها در چارچوب مفاد این یادداشت تفاهم به منظور تضمین تسهیل تردد بین المللی مسافرین و کالاها و وسایل نقلیه در دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» خدمات مشترک را ارائه خواهند نمود.
تعاریف:
ماده ۲ـ در چارچوب این یادداشت تفاهم:
الف ـ «موافقتنامه همکاری و کمک های متقابل در موضوعات گمرکی» به موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در زمینه همکاری و کمک های متقابل در مورد موضوعات گمرکی امضا شده در تاریخ ۳/۹/۱۳۷۹ (۲۳/۱۱/۲۰۰۰) در آنکارا اطلاق خواهد شد؛
ب ـ «یادداشت تفاهم» به این یادداشت تفاهم، پیوست ها و تشریفات (پروتکل)های الحاقی به آن و موضوعات قراردادی که ممکن است به طور مشترک به صورت مکتوب توسط طرف ها طبق بند (۱) ماده (۱۲) این یادداشت تفاهم اصلاح یا وضع شوند، اطلاق خواهد شد؛
پ ـ «مراجع صلاحیتدار طرف ها» برای کشور جمهوری اسلامی ایران به وزارت کشور و وزارت امور اقتصادی و دارایی و برای کشور جمهوری ترکیه به وزارت کشور و معاون گمرکی نخست وزیر اطلاق می گردد؛
ت ـ «استفاده مشترک» به ساده سازی، هماهنگ سازی و شناسایی متقابل رویه های رسمی مرتبط با عبور مرزی اطلاق می شود که به موجب این یادداشت تفاهم انجام می شود؛
ث ـ «کنترل گمرکی» به بررسی کالاها، تأیید داده های اظهارنامه، وجود و درستی اسناد الکترونیکی یا کتبی، بررسی حساب ها و دیگر سوابق داد و ستدها، بررسی وسیله نقلیه، بازرسی بسته ها و سایر کالاهای حمل شده توسط اشخاص و رسیدگی رسمی و سایر اقدامات انجام شده توسط مراجع گمرکی برای اطمینان از اجرای درست قوانین گمرکی و سایر قوانین مربوط به ورود و خروج، گذر، انتقال و مصرف نهایی کالاهای جابه جا شده بین قلمروهای گمرکی طرف ها و وجود کالاهایی که در جریان آزاد قرار ندارند، اطلاق می شود.
رویه های حاکم بر داد و ستد بین دروازه های مرزی:
ماده ۳ـ
۱ـ اظهارنامه های مربوط به وسایل نقلیه و کالا باید تنها در کشور خروجی انجام گیرد و کشور ورودی باید همان اظهارنامه را مبنا قرار دهد.
۲ـ کنترل گمرکی برای تأیید اظهارنامه فقط توسط کشور ورودی انجام می شود.
۳ـ اطلاعات کلی مربوط به وسایل نقلیه و حمل و نقل در دفتر گمرک مرزی کشور خروجی باید به صورت الکترونیکی به کشور ورودی تحویل گردد و آن اظهارنامه باید با کنترل گمرکی که در کشور ورودی انجام می گردد، نهایی شود.
۴ـ بدون خدشه زدن به کنترل هایی که طرف ها در چارچوب تعهدات ناشی از کنوانسیون ها و موافقتنامه های بین المللی انجام می دهند، دو طرف کنترل های گمرکی را در کشور خروجی تنها در مورد کالاها و وسایل نقلیه ای انجام خواهند داد که در مورد آنها اتهام یا ظن قوی وجود داشته باشد.
۵ بدون خدشه زدن به مفاد بند (۴)، طرف ها باید اطمینان حاصل کنند که از رویه ها یا ورود اطلاعات مشابه یا تکراری در گمرکات دو کشور جلوگیری به عمل می آید.
۶ـ در جهت دامنه شمول و اهداف این یادداشت تفاهم، طرف ها نباید رویه های رسمی یک جانبه ای را وضع نمایند که با مفاد مقرر در این یادداشت تفاهم مغایر باشد.
۷ـ چنانچه بعد از تاریخ لازم الاجرا شدن این یادداشت تفاهم، تعهدات بین المللی، اجرای این یادداشت تفاهم را تحت تأثیر قرار دهد، طرف ها باید همدیگر را از موضوع مطلع و در مورد شیوه جدید اجرای آن ظرف سی روز از طریق مشورت اقدام نمایند.
۸ـ در مواردی که؛
الف ـ احراز شده که هیچ اظهارنامه ای تنظیم نشده است؛
ب ـ اظهارنامه کامل نیست؛
پ ـ بازرسی فیزیکی وسایل نقلیه، نشان دهنده برداشتن یا جابه جایی کالاها، مثل فک پلمب یا پاره شدن چادر باشد؛
رویه های انجام شده در کشور خروجی تکمیل نشده تلقی می شود، قوانین کشور ورودی نباید اجرا گردد و وسایل نقلیه یا کالاها باید به کشور خروجی عودت داده شود.
در مواردی که بازرسی گمرکی حاکی از نقصان یا مغایرت اظهارنامه باشد و چنانچه این موضوع طبق قوانین کشور ورودی متضمن هیچ جرم یا خلافی نباشد، وسایل نقلیه و کالاها باید به کشور خروجی عودت داده شوند.
۹ـ سامانه های کاویدن بارگنج (کانتینر)ها و وسایل نقلیه باید در کشور ورودی استقرار یابند.
۱۰ـ اقدامات مربوط به ضدعفونی و گندزدایی باید تنها تا زمانی که خطر بیماری های واگیردار وجود دارد در خصوص وسایل نقلیه زمینی تجاری که محصولات گیاهی و دامی و دام زنده را حمل می نمایند، توسط طرف ها اعمال گردد، اما اقدامات مزبور نباید در مورد وسایل نقلیه زمینی حامل افراد یا سایر وسایل نقلیه اعمال شود.
۱۱ـ کنترل بهداشت گیاهی، قرنطینه مرزی، قرنطینه مرزی دامی، قرنطینه مرزی بهداشتی باید طبق موافقتنامه سازمان جهانی تجارت و مقررات بین المللی انجام شود.
۱۲ـ اطلاعات مربوط به گذرنامه باید در کشور خروجی ثبت و به صورت الکترونیکی به کشور ورودی ارسال گردیده و هر کشور باید کنترل های مربوط به خود را اعمال نماید.
تعهدات طرف ها:
ماده ۴ـ
۱ـ تشریفات (پروتکل های) زیر که تنظیم و قرار امضای آنها بین مراجع صلاحیتدار طرف ها تصریح گردیده و سایر تشریفاتی (پروتکل هایی) که ممکن است به علت الزامات آتی منعقد گردد و پیوست های آنها باید طبق مفاد این یادداشت تفاهم بوده و جزو جدایی ناپذیر این یادداشت تفاهم تلقی گردند:
الف ـ جزئیات راجع به کنترل و ثبت اطلاعات گذرنامه مسافرین، طبق مفاد این یادداشت تفاهم؛
ب ـ جزئیات تبادل اطلاعات به صورت الکترونیکی در زمینه جابه جایی بین المللی مسافرین و کالا به موجب این یادداشت تفاهم؛
پ ـ تنظیم رویه های جابه جایی و تردد کالاها، وسایل نقلیه و مسافرین و ساعات کاری در دروازه های مرزی مشترک و نیز همکاری؛
ت ـ شرایط ساخت و ساز، تأسیس و بهره برداری از دروازه های مرزی مشترک با هدف غییی تضمین اجرای این یادداشت تفاهم
۲ـ به منظور حصول اطمینان از اجرای این یادداشت تفاهم، طرف ها باید موارد زیر را انجام دهند:
الف ـ تبادل اطلاعات و کارکنان با هدف آموزش در زمینه روش های بازرسی به کار برده شده برای کالا و مسافرین خروجی طبق قوانین ملی طرف ها به موجب مواد (۳) و (۵) موافقتنامه همکاری و کمک های متقابل در مورد موضوعات گمرکی، به گونه ای که اظهارنامه تدوین شده در کشور خروجی از طریق بررسی که در کشور ورودی انجام می شود، نهایی خواهد گردید؛
ب ـ تهیه فهرستی برای طرف دیگر از آن دسته از کالاهایی که خروج آنها علاوه بر موضوعات مندرج در جزء (الف) بند (۲) ماده (۴) این یادداشت تفاهم مشمول ممنوعیت یا محدودیت هستند به گونه ای که اظهارنامه تدوین شده در کشور خروجی از طریق بررسی که در کشور ورودی انجام می شود، نهایی خواهد گردید؛
پ ـ ساده سازی و استاندارد نمودن اسناد و مدارک گمرکی
ماده ۵ـ هر یک از طرف ها بدون تأخیر باید اطلاعات زیر را در اختیار طرف دیگر قرار دهد:
الف ـ سوءظن های منطقی که حاکی از این است که در قلمرو طرف دیگر تخلفی ارتکاب یافته یا خواهد یافت؛
ب ـ اطلاعاتی در خصوص روش ها و رویه های جدیدی که در ارتکاب تخلفات مورد استفاده قرار می گیرند؛
پ ـ اطلاعات در خصوص کالاهای مظنون که ممکن است موضوع کلاهبرداری گمرکی قرار گیرند.
ماده ۶ـ هر یک از طرف ها بنا به درخواست طرف دیگر اطلاعات زیر را بدون تأخیر فراهم خواهد کرد:
الف ـ اعتبار هرگونه مهر، نشان یا هر گونه اسناد یا اطلاعات تکمیلی که در مالکیت هر یک از طرف ها است و به طرف متعاهد دیگر ارائه شده است.
ب ـ اطلاعاتی در مورد اینکه آیا کالاهای صادر شده از کشور خروجی به صورت قانونی به کشور ورودی وارد شده است یا به چه طریق چنین کالاهایی وارد گردیده اند؛
پ ـ اطلاعاتی در خصوص اینکه آیا کالایی که از کشور خروجی وارد کشور ورودی می شود به موجب قوانین کشور خروجی به صورت قانونی صادر شده است؛
ت ـ در صورت نقض قوانین گمرکی هر یک از طرف ها یا نقض سایر مقررات قانونی، تمام اطلاعات و اسنادی که نزد طرف دیگر نگهداری می شود از جمله اسناد گمرکی و تمام اطلاعات و اسنادی که طرف دیگر می تواند از کشور ثالث کسب نماید.
اطلاعات و اسنادی که بدین طریق ارائه شده اند باید بنابه درخواست طرف ارائه کننده اطلاعات و اسناد مزبور، توسط طرف دیگر عودت داده شود.
ماده ۷ـ همکاری بین طرف ها طبق این یادداشت تفاهم به طور مستقیم از طریق گمرک های طرف ها انجام خواهد شد.
درخواست های کمک، پاسخ مربوط و اطلاعات و اسناد ضمیمه آنها (در صورت وجود) باید به عنـوان یک قاعده، به گمـرک طرف دیگر به صورت کتبی ارائه گردد. در موارد فوری درخواست ها می تواند به صورت شفاهی یا تلفنی انجام گیرد. در هر حال بنا به درخـواست گمرک دیگر در هر مورد ممکن است درخواست کتبی متعاقباً ارائه شود.
ماده ۸ـ
۱ـ درخواست کمک اداری به موجب این یادداشت تفاهم می تواند توسط طرف دیگر به دلایل حاکمیتی و امنیت و نظم عمومی رد گردد.
۲ـ اطلاعات و اسناد مبادله شده به موجب کمک اداری طبق این یادداشت تفاهم باید منحصراً برای جلوگیری، تحقیق و پیگرد تخلفات گمرکی بدون لطمه زدن به حقوق طرف ها یا اشخاص ثالث مورد استفاده قرار گیرد.
کارگروه مشترک:
ماده ۹ـ
۱ـ طرف ها برای اجرای صحیح این یادداشت تفاهم، باید کارگروه مشترکی را تحت نظارت مقامات صلاحیتدار طرف ها و با هماهنگی دوجانبه در گمرک ایجاد نمایند.
۲ـ کارگروه مشترک برای اجرای صحیح این یادداشت تفاهم در صورت لزوم در سطحی مناسب و بنابه درخواست حداقل سالی یک بار برگزار خواهد شد. هر یک از طرف ها می تواند درخواست برگزاری اجلاس را بنماید.
۳ـ کارگروه مشترک با اکثریت آرای اتخاذ تصمیم می کند.
۴ـ کارگروه مشترک باید توسط هر دو طرف متعاهد ریاست شود و پس از تشکیل آن، کارگروه مشترک باید سازوکارها و رویه های جدید حاکم بر فعالیت خود را مشخص نماید.
۵ـ کارگروه مشترک ممکن است تصمیم به ایجاد کارگروه های فرعی و گروه های کاری بگیرد که برای کمک به انجام وظایفش ضروری می داند.
مشاوره و حل و فصل اختلاف ها:
ماده ۱۰ـ
۱ـ هر طرف می تواند در مورد تفسیر، اجرا و اصلاح این یادداشت تفاهم یا حل و فصل هر اختلافی که ممکن است پیش آید از طرف دیگر درخواست مشورت نماید. این مشورت ها که بین دو طرف در کارگروه مشترک صورت می پذیرد باید در طی بیست روز پس از دریافت درخواست کتبی آغاز شود مگر اینکه تصمیم گیری اتخاذ شود.
۲ـ اگر اتفاق رأی در خصوص حل و فصل اختلاف در کارگروه مشترک به دست نیاید، اختلاف باید از طریق دیپلماتیک بین طرف ها حل و فصل شود.
اصلاحات:
ماده ۱۱ـ
این یادداشت تفاهم ممکن است در هر زمانی با رضایت کتبی طرف ها اصلاح شود. اصلاحات مربوط به این یادداشت تفاهم به موجب تشریفات مذکور در بند (۱) ماده (۱۲) لازم الاجرا خواهد شد.
ماده ۱۲ـ
۱ ـ این یادداشت تفاهم در تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی که به وسیله آن، طرف ها یکدیگر را از طریق مجاری دیپلماتیک از تکمیل تشریفات قانونی داخلی خود برای لازم الاجرا شدن سند مربوط آگاه می نمایند لازم الاجرا خواهد شد.
۲ـ این یادداشت تفاهم از تاریخ لازم الاجرا شدن به مدت ده سال لازم الاجرا باقی خواهد ماند و برای یک دوره پنجساله قابل تجدید خواهد بود. مگر اینکه یکی از طرف ها به صورت کتبی تمایل خود را جهت خاتمه این یادداشت تفاهم شش ماه قبل از تاریخ انقضای آن از طریق مجاری دیپلماتیک به طرف دیگر اعلام نماید.
مفاد نهایی
ماده ۱۳ـ این یادداشت تفاهم بین دو طرف امضاکننده زیر که کاملاً از طرف دولت های متبوع خود مجاز هستند منعقد شده است.
این یادداشت تفاهم در تهران در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ در دو نسخه به زبان ای فارسی، ترکی و انگلیسی که کلیه متون دارای اعتبار یکسان می باشند تنظیم گردید. در صورت بروز اختلاف در تفسیر این یادداشت تفاهم، متن انگلیسی ملاک می باشد.

از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری ترکیه
سید شمس الدین حسینی سودت ایلماز
وزیر امور اقتصادی و دارایی دولت جمهوری ترکیه

باسمه تعالی

تشریفات (پروتکل) اصلاحی یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در مورد استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی «رازی» و «کاپی کوی» (مورخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ میلادی)

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه که از این پس به عنوان طرف ها نامیده می شوند؛
با عنایت به بند (۱۱) ماده (۳) یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ترکیه در زمینه استفاده مشترک از دروازه های مرزی زمینی رازی و کاپی کوی مورخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ میلادی که به موافقتنامه سازمان جهانی تجارت و مقررات بین المللی مربوط به کنترل بهداشت گیاهی و کنترل های قرنطینه مرزی، قرنطینه مرزی دامپزشکی و قرنطینه مرزی بهداشتی اشاره می کند؛
باعنایت به این واقعیت که جمهوری اسلامی ایران عضو موافقتنامه سازمان جهانی تجارت نمی باشد؛
به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ـ به منظور اصلاح یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکیـه در زمینه استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی رازی و کاپی کوی مورخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ میلادی، بند (۱۱) ماده (۳) به شرح زیر اصلاح می شود:
کنترل بهداشت گیاهی و قرنطینه گیاهی مرزی طبق مفاد کنوانسیون بین المللی حفظ نباتات مورخ ۱۳/۱۲/۱۳۳۱ برابر با ۳/۵/۱۹۵۲ که طرف ها عضو آن هستند، صورت خواهد گرفت.
ماده ۲ـ این تشریفات (پروتکل) در تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی که بوسیله آن طرف ها یکدیگر را از طریق مجاری دیپلماتیک از تکمیل تشریفات قانونی داخلی خود برای لازم الاجرا شدن تشریفات (پروتکل) آگاه می نمایند، لازم الاجرا خواهد شد، مشروط بر اینکه تاریخ لازم الاجرا شدن این تشریفات (پروتکل) مقدم بر تاریخ لازم الاجرا شدن یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکیه در زمینه استفاده مشترک از دروازده های مرز زمینی رازی و کاپی کوی مورخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ میلادی نباشد.
این تشریفات (پروتکل) جزو لاینفک یادداشت تفاهم بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکیه در زمینه استفاده مشترک از دروازه های مرز زمینی رازی و کاپی کوی مورخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ برابر با ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ میلادی می باشد.
این تشریفات (پروتکل) در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۹۳ برابر با ۹ ژوئن ۲۰۱۴ میلادی در دو نسخه اصلی به زبان های فارسی، ترکی و انگلیسی تنظیم گردید که کلیه متون دارای اعتبار یکسان می باشند و درصورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک می باشد.

از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری ترکیه
علی طیب نیا حایاتی یازی جی
وزیر امور اقتصادی و دارایی وزیر گمرک و تجارت

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و سیزده ماده و تشریفات (پروتکل) اصلاحی در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و سوم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و نود و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۶/۳/۱۳۹۴ به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی