چرا ۱۴ معصوم در ادعیه خود، بسیار استغفار نموده اند، درحالی که از ارتکاب گناه، معصوم بودند؟

در دعاها و مناجات های وارده از ائمه ی معصومین علیهم‌السلام می بینیم که بسیار اهل استغفار بوده اند.

سوال:آنها که معصوم بوده و هیچ گناهی را عمدا یا سهوا مرتکب نشده اند. پس چرا مدام استغفار کرده اند؟

در واقع، از کدام عمل زشت خود، توبه کرده اند؟

در این که ایمه ی معصومین، دایما از گناهان خود، استغفار نموده اند، و نمونه ی آن، در دعاهای آنها قابل شهود است، شکی نیست.

از جمله دعای امام علی ع در نهج البلاغه و دعای کمیل. و مناجات های امام سجاد ع در صحیفه ی سجادیه و ....

اما باید دقت داشت که این امر، منجربه این شبهه در ذهن بشر نگردد که، حتما آنها معصوم نبوده اند و به این دلیل بوده که دایم الاستغفار بوده اند.

زیرا بنابر روایات متعدد، و کلام قرآن، ۱۴ معصوم ع ، از هرگونه خطا و اشتباه و گناه عمدی و یا سهوی به دور بوده اند. از جمله، آیه ی تطهیر: انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیر.

اما اهداف ایمه ی معصومین ع از استغفار در مناجات هایشان چه بوده است؟

۱.آموزش شیوه ی دعا کردن و مناجات و عبادت، به پیروان و رهروان خود بوده است.

۲.بالا بردن درجه ی خود، نزد خداوند ،به وسیله ی استغفار کردن. زیرا استغفار به درگاه خدا، موجب ترفیع درجه ی انسان نزد خدا می شود.

۳.حسنات الابرار، سیئات المقربین. استغفار ایمه ع، برای لحظاتی بوده که کمتر به یاد خدا بودند. مثل خواب و غذا و تفریح و ... . چنان که نمازشب بر پیامبر ص واجب بوده، درحالی که برای سایر مومنان، مستحب است.

۴. واژه ی استغفار، همیشه به معنای توبه از گناه نیست، بلکه گاهی بیانگر نجوای عاشقانه با پروردگار متعال است.

1⃣ - اولا : عرض کنیم این مطلب هیچ منافاتی با عصمت ندارد؛ زیرا روایات عصمت ائمه متواتر است و اصل قرآنی دارد و هیچ خبری نمی‌تواند آن را رد کند.

2⃣ - ثانیا : این ادعیه اصلا هیچ ارتباطی به عصمت ندارد ، بلکه امام معصوم دارند شیوه های (تبیین) دعا را یاد مخاطب میدهند یعنی جنبه آموزشی دارد برای ما . شیعیان ، که چگونه دعا کنیم ، با چه حالی دعا کنیم ، چگونه با خدا صحبت کنیم ، قول و فعل امام برای ما حجت است .

مثلا به عنوان نمونه بارها می فرمود: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي...

3⃣ - ثالثا : این که ائمه علیهم ‌السلام در بعضی از دعاها خود را گناهکار می دانند و از خداوند طلب آمرزش می کنند نه به این خاطر که معصوم گناه می کند! بلکه به دلیل اقتضا و مناسبت مقام آنان یعنی دوام عبودیت و ادب تام آنان است، که با تمام تلاش و کوشش و فداکاری و ایثارگری ها باز اعمال و کردار خود را لایق مقام ذات اقدس الهی نمی دانند و همین را هم گناه می‌دانستند.

و‌استغفار نزد خداوند خیلی باارزشه و هميشه توبه به معنای بازگشت از گناه نيست بلكه به طور كلي شامل بازگشت به خداوند مي‌باشد. از اين رو توبه به خودي خود، يكي از عبادت‌هاي بزرگ است

خداوند در قرآن مجيد، مؤمنان راستين را چنين توصيف مي‌كند: ?? الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالأَسْحَار ؛ آنان شكيبايند و راستگو؛ همواره اطاعت پيشه‌اند و انفاق‌گر و سحرگاهان به استغفار مي‌پردازند .

پس‌جمیع مومنین دعوتب به استغفار شده اند .

4⃣ - رابعا: استغفار برای اوليای خداوند جنبه دفع و برای ما جنبه رفع دارد؛ ? يعنی ما استغفار مي‏كنيم تا لغزشهايی كه مرتكب شده‏‌ايم بخشيده شود و آنها استغفار مي‏كنند تا گناه اصلاً به سراغ آنها نيايد. و استغفار برای ايشان عبادت است؛ يعنی آن بزرگان با عبادت و اطاعت، معصوم هستند و استغفار و توبه در عصمت آنها دخالت دارد.

5⃣ - خامسا: در قرآن هم همین مطلب را داریم. مثلا خداوند در قرآن خطاب به پیامبر می‌فرماید:

? استغفر لذنبک العظیم?

?آیت الله میلانی در مورد استغفار پیامبر میفرمایند:

? استغفار آثار بزرگی دارد و اختصاص به مورد گناه ندارد.

http://al-milani.com/farsi/qa/qa.php?cat=36&itemid=80

پس نتیجه این شد این ادعیه هیچ منافاتی با عصمت ندارد.