سلام و درود
قواعد اعراب اسمها در بحث معرفه و نکره:
۱. اگر دو اسم معرفه، پشت سرهم آیند، اسم معرفه ی دوم، صفت است:
مثل . قرانَ الکریمَ. ( قرآن: معرفه به اسم علم. الکریم: معرفه به ال. پس: الکریم: صفت)
۲. اگر دو اسم نکره، پشت سرهم آیند، که از نظر حرکت حرف آخر، مثل هم نباشند، اسم نکره ی دوم، مضاف الیه است:
مثل . کُرَهُ قَدَمِ. ( کره: نکره . قَدَم: نکره. پس: قدم: مضاف الیه)
۳. اگر دو اسم نکره، پشت سرهم آیند، که از نظر حرکت حرف آخر، مثل هم باشند، اسم نکره ی دوم، صفت است:
مثل . بَیتٌ جَمیلٌ. ( بیت: نکره . جمیل: نکره. پس: جمیل: مضاف الیه)
۴. اگر اسم معرفه ای داشتیم و بعد از آن، اسم نکره ای آمد، آن اسم نکره، نقش حال را دارد.
مثل. شربتُ المإَ بارداً. آب را سرد نوشیدم. ( الما: معرفه، بارداً: نکره. پس: باردا: حال)
۵. اگر اسم نکره ای داشتیم و بعد از آن، اسم معرفه ای آمد، آن اسم معرفه، نقش مضاف الیه را دارد.
مثل. زرتُ مدینهَ الالعابِ. شهر بازی را دیدم. ( مدینه: نکره . الالعاب: معرفه. پس: الالعاب: مضاف الیه)