کلمه «چرک‌آلود» به عنوان یک واژه مرکب در زبان فارسی به کار می‌رود و به معنای چیزی است که به‌دلیل آلودگی یا کثیفی رنگ یا شرایط نامناسبی پیدا کرده است. در اینجا به چند قاعده نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: این کلمه به‌صورت درست «چرک‌آلود» نوشته می‌شود که در آن از خط تیره برای ترکیب دو بخش «چرک» و «آلود» استفاده شده است.

2. جنس کلمه: «چرک‌آلود» به عنوان یک صفت به کار می‌رود و می‌تواند برای توصیف اسم‌ها، مانند «لباس چرک‌آلود» یا «دست چرک‌آلود» به کار رود.

3. قواعد صرفی و نحوی: این کلمه به صورت صفت به کار می‌رود و با اسم‌های مفرد و جمع می‌تواند ترکیب شود. مثلاً:

   • «کتاب چرک‌آلود» (مفرد)
   • «کتاب‌های چرک‌آلود» (جمع)

4. تنوع معنایی: «چرک‌آلود» می‌تواند در زمینه‌های مختلفی به کار رود، مثلاً در توصیف اشیاء، مکان‌ها یا حتی احساسات به‌طور مجازی.

5. استفاده ادبی: در متون ادبی، می‌توان از «چرک‌آلود» برای ایجاد تصاویری معنادار و توصیفی استفاده کرد، مانند توصیف وضعیتی ناخوشایند یا نابسامان.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه «چرک‌آلود» را به درستی در متون فارسی خود به کار ببرید.

1. پس از بارش باران شدید، خیابان‌ها به شدت چرک‌آلود و لزج شده بودند.
2. او با حیرت به تصویر چرک‌آلودی که بر دیوار نقش بسته بود، خیره شد.
3. لباس‌های چرک‌آلود پس از بازی در گل و لای، نیاز به شستشو داشتند.