خوش‌دامن

کلمه "خوش‌دامن" از دو بخش "خوش" و "دامن" تشکیل شده است و به عنوان صفتی ترکیبی به کار می‌رود. در زیر نکات مربوط به قواعد فارسی و نگارشی این کلمه را توضیح می‌دهم:

1. نوشتار: کلمه "خوش‌دامن" باید با خط تیره (‌) بین "خوش" و "دامن" نوشته شود، زیرا این دو کلمه به صورت ترکیبی به یک صفت واحد تبدیل شده‌اند.

2. معنی: "خوش‌دامن" معمولاً به عنوان صفتی برای توصیف زنی به کار می‌رود که دارای دامن زیبا و آراسته است یا به طور کلی به زیبایی و جذابیت ظاهری اشاره دارد.

3. جایگاه: این کلمه معمولاً قبل از اسم‌هایی که توصیف می‌کند، قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: "زن خوش‌دامن" یا "دختر خوش‌دامن".

4. اهتمام به شاعری: در متون ادبی و شعر، این اصطلاح ممکن است برای توصیف زیبایی و allure استفاده شود.

5. ساختار صفتی: مانند سایر ترکیب‌های صفتی در فارسی، "خوش‌دامن" نیز می‌تواند ویژگی یک شخص را به تصویر بکشد و معمولاً به جایگاه و ویژگی‌های مثبت اشاره دارد.

به طور کلی، استفاده صحیح از "خوش‌دامن" در نگارش و گفتار می‌تواند به زیبایی متن شما کمک کند.

1. در مهمانی شب گذشته، خوش‌دامن خانم احمدی همگان را با لباس زیبا و شیک خود تحت تأثیر قرار داد.
2. او با شخصیت خوش‌دامن و شوخ طبعی‌اش همیشه می‌تواند جمع را شاد کند.
3. خانواده‌اش به راحتی از بین دوستان و فامیل به خاطر خوش‌دامن بودن و رفتار محبت‌آمیزش شناخته شده‌اند.