کلمه "خوش‌طالع" از ترکیب دو واژه "خوش" و "طالع" تشکیل شده است و به معنای کسی است که دارای طالع یا سرنوشت خوبی است. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. فاصله: بین "خوش" و "طالع" باید خط فاصله (-) گذاشته شود، زیرا این دو واژه به هم پیوند خورده‌اند و یک واژه مرکب را تشکیل می‌دهند.

2. نوشتن با حروف کوچک: در متون رسمی و غیررسمی، این کلمه باید با حروف کوچک نوشته شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.

3. معنی و مفهوم: در هنگام استفاده از این کلمه، توجه داشته باشید که مفهوم آن مثبت و مرتبط با خوش‌بینی و امید به آینده است.

4. جایگاه در جمله: "خوش‌طالع" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند جایگاه‌های مختلفی در جمله داشته باشد. مثلاً:

   • او فرد خوش‌طالی است.
   • این بچه خوش‌طالع به دنیا آمده است.
5. نکات املایی: املای "خوش‌طالع" صحیح است و در متون ادبی و غیرادبی مترادف‌های دقیقی ندارد؛ اما ممکن است گاهی از واژه‌هایی مانند "خوش‌شانس" یا "خوش‌سرنوشت" به صورت غیررسمی استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "خوش‌طالع" را به درستی در نوشته‌های خود به کار ببرید.

1. او با استعداد و سخت‌کوشی خود توانست به همه آرزوهایش برسد و واقعاً خوش‌طالع است.
2. در یک روز بارانی، به طور ناگهانی برنده قرعه‌کشی بزرگ شد و از آن لحظه حس کرد که خوش‌طالع‌ترین فرد دنیا شده است.
3. زندگی‌اش پر از اتفاقات مثبت و شگفت‌انگیز است و همیشه می‌گوید که او خوش‌طالع به دنیا آمده است.