کلمه "روشن‌ضمیر" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به معنای فردی با ذهن روشن یا آگاه به حقایق، می‌باشد. برای نوشتن این کلمه و استفاده صحیح از آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. پیوند واژه‌ها: در واژه "روشن‌ضمیر"، "-" (خط تیره) به عنوان یک پیوند‌دهنده بین دو بخش "روشن" و "ضمیر" استفاده شده است. این امر نشان‌دهنده‌ی این است که این دو واژه به‌هم مرتبط هستند و یک مفهوم واحد را ایجاد می‌کنند.

2. نکات نگارشی:

   • همیشه کلمه را به شکل "روشن‌ضمیر" بنویسید و از نوشتن آن به صورت‌های دیگر مانند "روشن ضمیر" خودداری کنید.
   • حروف "ر" و "د" در این کلمه به ترتیب از consonant‌های اول و دوم کلمات مرکب هستند و باید با صدای واضح و صحیح تلفظ شوند.

3. معنا و کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی و فلسفی به کار می‌رود و برای اشاره به کسی که دارای بینش و دانش کافی است، استفاده می‌شود.

4. صرف و نحو: به عنوان یک صفت، "روشن‌ضمیر" می‌تواند قبل از اسم‌ها بیاید و توصیف‌شان کند. مثلاً: "شخص روشن‌ضمیر همیشه در انتخاب‌هایش دقت می‌کند."

با توجه به این نکات، می‌توانید از کلمه "روشن‌ضمیر" به‌طور صحیح و مؤثر استفاده کنید.

البته! در ادامه چند مثال برای استفاده از کلمه "روشن‌ضمیر" در جمله آورده‌ام:

1. او همیشه در تصمیم‌گیری‌هایش روشن‌ضمیر بود و به بهترین راه‌حل‌ها دست می‌یافت.
2. در کلاس درس، معلم تلاش می‌کند تا دانش‌آموزان را روشن‌ضمیر کند و به آن‌ها مفاهیم پیچیده را توضیح دهد.
3. روشن‌ضمیر بودن در زندگی به او کمک کرده تا از چالش‌ها به راحتی عبور کند و تصمیمات درستی بگیرد.
4. روشن‌ضمیر بودن او باعث شد تا دیگران نیز به راهنمایی‌هایش گوش دهند و از تجربه‌اش بهره‌مند شوند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!