کلمه "ساده‌ضمیر" در زبان فارسی به دو بخش تقسیم می‌شود: "ساده" و "ضمیر". برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه در متن، رعایت چند قاعده نگارشی و زبان‌شناسی مهم است:

1. نوشتن درست: "ساده‌ضمیر" باید به صورت ترکیب نوشته شود و فاصله بین آن‌ها وجود نداشته باشد. همچنین برای نشان‌دادن ترکیب آن، می‌توانید از خط تیره استفاده کنید.

2. معنی و کاربرد: "ساده‌ضمیر" به معنای کسی است که به سادگی فکر می‌کند و یا درک ساده‌ای از مسائل دارد. این کلمه معمولاً در توصیف شخصیت یا طرز فکر افراد استفاده می‌شود.

3. قواعد دستوری:

   • "ساده‌ضمیر" یک صفت است و معمولاً قبل از اسم می‌آید. به عنوان مثال: "او یک انسان ساده‌ضمیر است."
   • این کلمه می‌تواند به صورت نکره (برای اشاره به فردی نامشخص) یا معرفه (برای اشاره به فرد خاص) استفاده شود.
4. نکات نگارشی:
   • در جملات خود به کار بردن کلمه در موقعیت‌های مناسب و با دقت به مفهوم و سیاق جمله بسیار مهم است.
   • از آوردن واژه‌های زائد یا سنگین که ممکن است مفهوم را تغییر دهد پرهیز کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "ساده‌ضمیر" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. کودکانی که هنوز به مرحلهٔ ساده‌ضمیر بودن خود رسیده‌اند، اغلب درک عمیقی از احساسات دیگران ندارند.
2. به خاطر ساده‌ضمیر بودنش، همیشه با دیگران با صداقت و معصومیت رفتار می‌کند.
3. در ادبیات فارسی، شخصیت‌های ساده‌ضمیر اغلب نمادهای خلوص و صداقت هستند.