کلمه "شکل‌پذیر" ترکیبی از دو جزء "شکل" و "پذیر" است که در زبان فارسی به معنای قابلیت شکل‌پذیری یا توانایی به خود گرفتن اشکال مختلف به کار می‌رود. در زیر به برخی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این واژه اشاره می‌کنم:

1. فاصله‌گذاری: در نگارش ترکیبات و واژه‌های مرکب، باید توجه داشت که بین اجزای واژه فاصله‌ای نسازید. "شکل‌پذیر" باید به صورت یکپارچه نوشته شود.

2. زبان علمی و ادبی: واژه "شکل‌پذیر" به‌ویژه در متون علمی، هنری و ادبی به کار می‌رود. به همین دلیل، لازم است در متن‌هایی که از این واژه استفاده می‌شود، به زمینه کاربرد آن توجه شود.

3. استفاده در جملات: برای نشان دادن قابلیت یا ویژگی خاصی از چیزی، می‌توانید از این واژه استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • این ماده دارای خواص شکل‌پذیری بالایی است.
   • هنرمندان با استفاده از مواد شکل‌پذیر به خلق آثار خود می‌پردازند.

4. هم معانی: "شکل‌پذیر" می‌تواند معانی و مترادف‌های مختلفی در زمینه‌های مختلف داشته باشد. به عنوان مثال، در میدان‌های روان‌شناسی، اجتماعی و هنر قابل استفاده است.

5. نشانه‌گذاری: در جملات، استفاده از ویرگول‌ها و دیگر نشانه‌های نگارشی در اطراف این کلمه برای وضوح بیشتر می‌تواند اهمیت داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "شکل‌پذیر" در نگارش و گفتار خود استفاده کنید.

1. شخصیت انسان‌ها در دوران کودکی به شدت شکل‌پذیر است و تجربیات اولیه تأثیر زیادی بر آنها می‌گذارد.
2. مواد اولیه‌ای که برای ساخت این مجسمه استفاده شده‌اند، بسیار شکل‌پذیر هستند و به راحتی می‌توان آن‌ها را به اشکال مختلف درآورد.
3. در علوم اجتماعی، شکل‌پذیری فرهنگ نشان‌دهنده این است که چگونه عادات و باورها می‌توانند تحت تأثیر تغییرات اجتماعی و اقتصادی قرار گیرند.