التیام‌پذیر

کلمه "التیام‌پذیر" متشکل از دو بخش است: "التیام" و "پذیر". در اینجا به توضیح نکات نگارشی و قواعد فارسی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

1. تفکیک اجزا: این کلمه یک اصطلاح مرکب است که به معنای قابلیت التیام یا بهبود یافتن است. بنابراین در نگارش آن باید به متصل بودن اجزا توجه کرد.

2. استفاده از خط تیره: هنگامی که در نگارش کلمه‌ای از دو قسمت تشکیل شده، استفاده از خط تیره (ـ) در بین آنها معمول است. در این مورد، استفاده از خط تیره بین "التیام" و "پذیر" صحیح است.

3. توجه به زبان‌شناسی: کلمات مرکب همواره باید به درستی با قواعد زبان فارسی پیوند داده شوند. "التیام" به معنای بهبود یافتن و "پذیر" به معنای قابلیت داشته و در این ترکیب به لحاظ معنایی باید به‌درستی کنار هم قرار گیرند.

4. چگونگی استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. مثلاً: "جراح گفت زخم‌های این بیمار التیام‌پذیر هستند."

5. قواعد حروف اضافه: در صورت استفاده از حرف اضافه، باید به ساختار جمله و کیفیت ترکیب توجه شود: "آنها روش‌های التیام‌پذیر را در درمان بیماران به کار می‌برند."

توجه به این نکات می‌تواند به دقت نگارش و فهم معانی کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "التیام‌پذیر" در جملات آورده شده است:

1. زخم‌های عاطفی نیز می‌توانند التیام‌پذیر باشند اگر فرد زمان کافی برای درمان و بازگشت به حالت طبیعی داشته باشد.
2. علم پزشکی به ما نشان می‌دهد که بسیاری از بیماری‌ها و جراحت‌ها با درمان مناسب التیام‌پذیر هستند.
3. در برخی موارد، حتی آسیب‌های عمیق روحی نیز با حمایت و محبت اطرافیان التیام‌پذیر می‌شوند.
4. امیدواری به آینده می‌تواند دلایلی برای باور به التیام‌پذیری مشکلات زندگی باشد.
5. با گذشت زمان و مراقبت‌های لازم، زخم‌ها معمولاً التیام‌پذیر و بهبود پیدا می‌کنند.

امیدوارم این مثال‌ها مفید باشند!