شیرین‌شمایل

کلمه "شیرین‌شمایل" از دو جز تشکیل شده است: "شیرین" و "شمایل". در این کلمه، "شیرین" به معنای لطیف، خوشمزه و دلپذیر، و "شمایل" به معنای شکل، قیافه یا ظاهری خاص به کار رفته است. بنابراین، "شیرین‌شمایل" به معنای کسی است که دارای ظاهری خوشایند و دلپذیر است.

قواعد فارسی و نگارشی برای "شیرین‌شمایل":

1. نوشتار بدون فاصله: در فارسی، اجزای مرکب مانند "شیرین‌شمایل" باید بدون فاصله و با خط فاصله (ـ) بین اجزا نوشته شوند.

2. تلفظ: این کلمه به صورت /ʃiːrin ʃomāyel/ تلفظ می‌شود.

3. مؤنث و مذکر: این کلمه به طور عمومی برای هر دو جنس به کار می‌رود، اما در مواردی به زنان بیشتر نسبت داده می‌شود.

4. شیوه‌های به‌کارگیری:

   • می‌توان از آن در متون ادبی، اشعار، و متون توصیفی برای توصیف زیبایی ظاهری و یا لطافت استفاده کرد.

5. ترکیبات دیگر: این کلمه می‌تواند در ترکیب‌های دیگر نیز استفاده شود، مانند "شخص شیرین‌شمایل" یا "چهره شیرین‌شمایل".

6. علامت‌گذاری: اگر کلمه در ابتدای جمله بیفتد، باید با حرف بزرگ (ش) نوشته شود: "شیرین‌شمایل بودن او جلب توجه می‌کند."

این موارد به شما کمک می‌کند تا استفاده‌ی صحیح و مؤثری از کلمه "شیرین‌شمایل" داشته باشید.

1. او با لبخند شیرین‌شمایلش تمام دل‌های اطرافیان را مجذوب کرد.
2. در باغ، گل‌های زیبا و شیرین‌شمایل به چشم می‌خوردند که فضایی دلنشین ایجاد کرده بودند.
3. کودک شیرین‌شمایل با بازیگوشی‌هایش، هر کسی را به شادی وا می‌داشت.