فراخ‌درم

کلمه "فراخ‌درم" در زبان فارسی به معنای "خانه‌ای وسیع" یا "فضای باز" به کار می‌رود. در بررسی واژه و قواعد نگارشی مربوط به آن، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. نکته‌های املایی:

   • واژه "فراخ‌درم" به صورت یک کلمه مرکب نوشته می‌شود که شامل دو بخش "فراخ" و "درم" است.
   • توجه به فاصله بین دو بخش مهم است؛ به دلیل وجود "ـ" (تکیه) بین دو بخش باید دو کلمه به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته شود.

2. استفاده در جملات:

   • این کلمه معمولاً در متون ادبی و توصیفی استفاده می‌شود و به فضا و محیط‌زیست اشاره دارد. به عنوان مثال: "درون فراخ‌درم، احساس آرامش می‌کنم."

3. فعل‌های وابسته:

   • معمولاً هنگام استفاده از این کلمه، می‌توان برای توصیف، از فعل‌های توصیفی مانند "وجود داشتن"، "وجود آوردن" و غیره استفاده کرد.
4. تلفظ:
   • این کلمه به صورت "فراخ‌درَم" تلفظ می‌شود و باید به نکته‌ای که به وضوح کلمات بخصوص در شعر و نثر زبان فارسی بیان می‌شود توجه شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به شیوه‌ای درست و زیبا از کلمه "فراخ‌درم" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. درختان سرسبز و گل‌های زیبا در باغچه‌ام، فضایی فراخ‌درم به وجود آورده‌اند که لحظات آرامش‌بخشی را تجربه کنم.
2. هنگام سفر به روستا، فضایی فراخ‌درم و دلنشین با مناظر طبیعی چشم‌نواز مرا مجذوب خود کرد.
3. اتاق نشیمن خانه‌ام به دلیل پنجره‌های بزرگش و نور طبیعی که وارد می‌شود، فضایی فراخ‌درم دارد.