کلمه "فراخ‌عیش" به معنای "شاد و خوشحال" و "راحت و آسوده" است و به عنوان یک صفت به کار می‌رود. برای نوشتن این کلمه و استفاده از آن در جملات، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "فراخ‌عیش" به صورت جداگانه نوشته نمی‌شود و حروف آن به هم چسبیده‌اند. همچنین، در نوشتار فارسی، معمولاً واژه‌های مرکب به این شکل نوشته می‌شوند.

2. تلفظ: "فراخ‌عیش" به صورت "فَرَاخْ-عیش" تلفظ می‌شود. توجه به تلفظ صحیح این کلمه در مکالمات و نوشتارها مهم است.

3. مفرد و جمع: این کلمه به عنوان صفت، اجزای یک حالت یا ویژگی را توصیف می‌کند و جمع خاصی ندارد. مثلاً شما می‌توانید بگویید: "او فراخ‌عیش است."

4. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در کنار اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: "او فردی فراخ‌عیش است."

5. استفاده از علائم نگارشی: اگر این کلمه در جمله‌ای قرار گیرد که به توضیحات بیشتر نیاز دارد، می‌توان از ویرگول یا دیگر علائم نگارشی استفاده کرد. مثلاً: "او، فردی فراخ‌عیش و پرانرژی، همیشه باعث شادی دیگران می‌شود."

با رعایت نکات فوق، می‌توان از کلمه "فراخ‌عیش" به طور صحیح و مناسب در متن‌ها و مکالمات استفاده کرد.

1. در دل شب‌های طولانی، زمانی که همه چیز آرام است، احساس فراخ‌عیشی دلم را پر می‌کند.
2. او با آغوش باز به مهمانانش خوش‌آمد گفت و فضایی فراخ‌عیش برای جشن تولد برپا کرد.
3. طبیعت با زیبایی‌هایش، احساس فراخ‌عیشی را در روح انسان‌ها زنده می‌کند و به آن‌ها آرامش می‌بخشد.