قیافه

کلمه «قیافه» در زبان فارسی به معنی «ظاهر» یا «چهره» افراد استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

1. املا: کلمه «قیافه» به همین شکل و با این املاء نوشته می‌شود.

2. نحوه استفاده در جملات:

   • می‌توانید این کلمه را در جملات به عنوان اسم به کار ببرید:
     • «او قیافه‌اش شبیه پدرش است.»
     • «این قیافه برای من آشناست.»

3. جمع بستن:

   • برای جمع بستن این کلمه، می‌توانید از «قیافه‌ها» استفاده کنید:
     • «قیافه‌های مختلفی در این جشن وجود داشت.»

4. قید و صفت:

   • کلمه «قیافه» می‌تواند با صفت‌ها و قیدهای مختلف توصیف شود:
     • «قیافه‌ی زیبایی دارد.»
     • «به قیافه‌اش می‌خورد که خوشحال باشد.»

5. توجه به جملات توصیفی:

   • در جملات توصیفی، می‌توانید از قیدهای توصیفی استفاده کنید:
     • «قیافه‌اش به طرز عجیبی جذاب بود.»
6. عددی:
   • اگر بخواهید از عدد برای توصیف قیافه‌ها استفاده کنید، می‌توانید بگویید:
     • «سه قیافه متفاوت در عکس وجود دارد.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «قیافه» به درستی و به شکل مناسب در نوشته‌ها و جملات خود استفاده کنید.

1. قیافه او همیشه در ذهنم نقش بسته است، به خصوص زمانی که می‌خندد.
2. قیافه‌ی این نقاشی، احساسات عمیقی را در من بوجود می‌آورد.
3. وقتی به او نگاه می‌کنم، قیافه‌اش به من حس امنیت و آرامش می‌دهد.