قیافه‌شناس

کلمه "قیافه‌شناس" به ترکیب "قیافه" و "شناس" ساخته شده است و در فارسی به معنی فردی است که در شناخت یا تحلیل ویژگی‌های ظاهری افراد تخصص دارد. برای نگارش این کلمه و استفاده صحیح از آن، می‌توان به موارد زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: این کلمه به صورت "قیافه‌شناس" نوشته می‌شود. توجه داشته باشید که حرف "ش" به عنوان بخش دوم ترکیب به‌صورت جدا نوشته نمی‌شود.

2. تکیه‌گذاری: در صورت تکیه‌گذاری در جمله، "قیافه‌شناس" به راحتی در متن قابل تشخیص است و نباید با کلمات دیگر ترکیب شود.

3. زاویه‌های کاربرد: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم، به معنای اشاره به شخصی با تخصص در شناخت ویژگی‌های ظاهری افراد مورد استفاده قرار گیرد. همچنین می‌تواند در جملات توصیفی برای اشاره به فعالیت یا حرفه این فرد به کار رود.

4. استفاده در جملات: برای مثال:

   • "او یک قیافه‌شناس معتبر است و در تحلیل چهره‌ها تخصص دارد."
   • "قیافه‌شناسان می‌توانند با مشاهده چهره افراد به اطلاعات زیادی دست یابند."
5. قواعد نحوی: همانند سایر اسم‌ها، این کلمه می‌تواند مفهوم جمع و مفرد برحسب سیاق جمله به خود بگیرد. مانند "قیافه‌شناسان" برای جمع.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "قیافه‌شناس" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کنید.

۱. قیافه‌شناس‌ها در تشخیص هویت افراد بر اساس ویژگی‌های ظاهریشان نقش مهمی دارند.
۲. در یک تحقیق علمی، گروهی از قیافه‌شناس‌ها به بررسی تطابق بین چهره‌ها و شخصیت افراد پرداختند.
۳. فیلم جدیدی درباره یک قیافه‌شناس معروف ساخته شده که توانسته است با استعداد خود، جنایتکاران را شناسایی کند.