کینه جویی

کلمه "کینه‌جویی" در زبان فارسی به معنای داشتن کینه یا تمایل به انتقام‌گیری از دیگران است. برای استفاده صحیح از این کلمه در نگارش، به چند نکته توجه کنید:

1. خط جداسازی: کلمه "کینه‌جویی" از دو بخش تشکیل شده است: "کینه" و "جویی". در نگارش، بین این دو بخش باید از علامت '-' (خط تیره) استفاده شود.

2. قید و صفت: "کینه‌جویی" می‌تواند به عنوان یک اسم به کار رود و به حالت نشان‌دهنده یک عمل یا ویژگی اشاره کند. مثلاً: "کینه‌جویی او در برابر دوستانش نابخردانه بود."

3. زمان و مورد استفاده: این واژه بیشتر در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و به توانایی یا تمایل فرد برای کینه‌ورزی اشاره دارد.

4. نحوه‌ی استفاده در جمله: می‌توانید این کلمه را به راحتی در جملات خود به کار ببرید. مثلاً: "کینه‌جویی در روابط انسانی می‌تواند به آسیب‌های جدی منجر شود."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به شکل درست از کلمه "کینه‌جویی" در نگارش خود استفاده کنید.

1. کینه‌جویی همواره به روابط انسانی آسیب می‌زند و باعث می‌شود که افراد از یکدیگر دور شوند.
2. در آخرین جلسه، نگرش کینه‌جویانه یکی از اعضای گروه باعث ایجاد تنش و اختلاف نظر شد.
3. پزشک متخصص توصیه کرد که به جای کینه‌جویی، بهتر است ما به بخشش و فهم متقابل روی آوریم.