کلمه "گرفته" از فعل "گرفتن" به معنای "دریافت کردن" یا "به‌دست آوردن" است و در زبان فارسی بسته به نحوه‌ی استفاده و بافت جمله، می‌تواند به شکل‌های مختلفی به کار رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. موقعیت کلمه: "گرفته" می‌تواند به عنوان فعل، صفت یا قسمتی از یک ساختار فعلی در جمله به کار رود. مثلاً در جمله "کتاب را گرفته‌ام"، "گرفته" به عنوان فعل است.

2. صرف فعل: "گرفته" شکل ماضی استمراری یا ماضی نقلی فعل "گرفتن" است. بسته به زمان و حالت فعل، ممکن است تغییر کند. به عنوان مثال:

   • من گرفته‌ام (ماضی نقلی)
   • او گرفته بود (ماضی بعید)

3. استفاده در ترکیبات: "گرفته" می‌تواند در ترکیبات مختلفی استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "حالت گرفته": به معنای حالتی که شخص یا چیزی به خود گرفته است.
   • "روحیه‌ی گرفته": به معنای روحیه‌ای که در اثر شرایط خاص همواره گرفته به نظر می‌رسد.

4. قواعد نگارشی: در نوشتار رسمی و غیررسمی باید توجه داشت که حروف اضافه و سایر اجزای جمله به درستی کنار هم قرار گیرند، به طوری که جمله معنی‌دار و قابل فهم باشد.

5. تحلیل معنایی: کلمه "گرفته" بسته به زمینه می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد، از جمله:
   • در مفهوم دریافت (مثلاً "نامه را گرفته‌ام").
   • در مفهوم تغییر حالت (مثلاً "چهره‌اش گرفته است").

با توجه به بافت جمله و معنای مورد نظر، می‌توان نکات و قواعد دیگری نیز اضافه کرد.

1. باران شدیدی گرفته و خیابان‌ها را پر از آب کرده است.
2. او سال‌هاست که از جامعه دور شده و احساس تنهایی گرفته است.
3. پس از مدتی که از شهر دور بودم، حس مشاعری و نوستالژی عجیبی گرفته بودم.