کلمه "گشاده‌زبانی" ترکیبی است که از دو بخش "گشاده" و "زبانی" تشکیل شده است. برای نوشتن صحیح این کلمه و کاربردهای آن، باید به چند نکته توجه کرد:

1. ترکیب واژه‌ها: "گشاده" به معنای وسیع، باز یا گسترده است و "زبانی" به معنای مربوط به زبان است. بنابراین "گشاده‌زبانی" به معنای فردی است که در بیان افکار و احساسات خود باز و راحت است.

2. نوشتار: در نوشتار فارسی، زمان استفاده از ترکیبات، اگر بخواهیم واژه را به صورت یک کلمه به کار ببریم، باید از "فاصله نویسی" خودداری کنیم. "گشاده‌زبانی" باید به صورت "گشاده‌زبانی" نوشته شود.

3. علامت فاصله و خط تیره: در زبان فارسی وقتی که دو واژه را به عنوان یک واژه ترکیبی به هم متصل می‌کنیم، معمولاً باید از خط تیره استفاده کنیم. بنابراین "گشاده‌زبانی" به این صورت صحیح است.

4. نقش دستوری: "گشاده‌زبانی" معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول و یا در ترکیب‌های وصفی به کار برود.

5. مثال در جمله:
   • "او به خاطر گشاده‌زبانی‌اش همیشه دوستان زیادی دارد."
   • "گشاده‌زبانی یکی از ویژگی‌های مهم برای ارتباط مؤثر است."

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه "گشاده‌زبانی" را به درستی نوشته و به کار برد.

1. او با گشاده‌زبانی به مهمانان خوشامد گفت و فضایی دوستانه ایجاد کرد.
2. گشاده‌زبانی یکی از ویژگی‌های بارز اوست که همه را به خود جذب می‌کند.
3. در جلسات کاری، گشاده‌زبانی و ارتباط موثر می‌تواند به پیشرفت پروژه‌ها کمک کند.