کلمه "مرغ‌زبانی" در زبان فارسی به دو بخش تقسیم می‌شود: "مرغ" و "زبانی". این کلمه می‌تواند به عنوان یک اسم مرکب در نظر گرفته شود و در نگارش آن باید به موارد زیر توجه کرد:

1. فاصله‌گذاری: در نوشتن "مرغ‌زبانی"، بین "مرغ" و "زبانی" فاصله نگذارید و یک خط تیره (‌) برای ترکیب این دو قسمت استفاده کنید.

2. نقش نحوی: "مرغ‌زبانی" معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود. این کلمه به معنای "مرغی که زبانش خاصیت خاصی دارد" آمده است و به خصوص می‌تواند به موردی خاص از پرندگان اشاره کند.

3. تکیه و تاکید: در مواردی که نیاز به تأکید بر خصلت خاص مرغ‌زبانی باشد، می‌توانید از عبارت‌های توصیفی بیشتری استفاده کنید.

4. قواعد نگارشی: آنگونه که در سایر کلمات فارسی رعایت می‌شود، در این کلمه نیز باید به املای صحیح و کاربرد درست آن در متن‌ها توجه کنید.

به‌طور کلی، "مرغ‌زبانی" یک اسم مرکب است که با رعایت اصول نگارشی و قواعد فارسی می‌تواند به درستی استفاده شود.

1. در بازار محلی، مرغ‌زبانی یکی از محبوب‌ترین غذاها است که همه به دنبال آن هستند.
2. رستوران جدیدی که با نام "مرغ‌زبانی" افتتاح شده، منویی ویژه از غذاهای سنتی را ارائه می‌دهد.
3. وقتی به مهمانی دعوت شدم، یکی از دسرهای جذاب آن مرغ‌زبانی بود که طعم بسیار خوشمزه‌ای داشت.