کلمه "لابه‌گر" در زبان فارسی به معنای کسی است که می‌خواهد از راه لابه و التماس چیزی را از کسی بگیرد. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، رعایت قواعد زیر می‌تواند مفید باشد:

1. نگارش درست:
   این کلمه به صورت «لابه‌گر» نوشته می‌شود. در اینجا "لابه" به معنای التماس و "گر" به معنای کسی است که این عمل را انجام می‌دهد.

2. نوشتار و استفاده در جملات:
   مثلاً:

   • او به عنوان لابه‌گر به دَرِ خانه‌ی همسایه رفت.
   • لابه‌گران در تلاش بودند تا محبت او را جلب کنند.

3. قواعد افزودن پسوندها:
   می‌توانید از این کلمه در ترکیب با پسوندهای دیگر استفاده کنید، مانند:

   • لابه‌گری (به معنای عمل لابه کردن)
   • لابه‌گران (جمع کلمه)
4. سازگاری با سایر اجزا:
   توجه کنید که فعل‌ها و صفت‌های مرتبط با این کلمه نیز باید با آن سازگار باشند، مثلاً:
   • لابه‌گر شایسته‌ای بود.
   • لابه‌گرها در یک صف ایستاده بودند.

این نکات می‌تواند به شما در استفاده صحیح از کلمه "لابه‌گر" در متن‌های فارسی کمک کند.

1. لابه‌گر به شدت تلاش می‌کند تا صدای حیوانات را به گوش همه برساند و آن‌ها را نجات دهد.
2. در حین گفت‌وگو، لابه‌گر نظرات مختلف را با دقت گوش می‌دهد و سعی می‌کند نظر خود را بیان کند.
3. وقتی که باران شروع به باریدن کرد، لابه‌گر چترش را باز کرد و به راه خود ادامه داد.