کلمه "لابه‌گری" به معنای شکایت و ناله کردن است و در زبان فارسی به عنوان یک اسم یا فعل استفاده می‌شود. برای نوشتن صحیح و استفاده درست از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. املای صحیح: املای کلمه "لابه‌گری" به این صورت است که باید همواره با هم نوشته شود و فاصله‌گذاری یا جدا کردن بخش‌های آن نادرست است.

2. نقش کلمه: "لابه‌گری" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود، به معنای عمل ناله یا شکایت. می‌توان آن را در جملاتی به شکل زیر استفاده کرد:

   • "او به لابه‌گری پرداخته بود تا توجه دیگران را جلب کند."

3. استفاده از پیشوند: این کلمه می‌تواند با پیشوندها و پسوندهای مختلف ترکیب شود، به عنوان مثال "لابه‌گر" (فعل‌کننده) یا "لابه‌گویی" (عمل لابه‌گری).

4. قواعد نگارشی: هنگام استفاده از "لابه‌گری" در متن، باید توجه داشته باشید که کلمات قبل و بعد آن با ساختار صحیح جمله سازگار باشد و از نظر معنایی به هم مرتبط باشند.

5. تنوع در سبک و لحن: در نوشته‌های ادبی، می‌توانید به شکایت و ناله به شکل‌های مختلف از این کلمه استفاده کنید؛ مثلاً در شعر یا نثر توصیفی.

در نهایت، توجه به زمینه و بافت جملات می‌تواند به استفاده صحیح و مؤثر از "لابه‌گری" کمک کند.

1. او با لابه‌گری از والدینش خواست تا به او اجازه دهند در سفر تابستانی شرکت کند.
2. به دلیل لابه‌گری‌های مداوم بچه‌ها، معلم تصمیم گرفت که یک روز تفریحی برنامه‌ریزی کند.
3. در میان لابه‌گری‌های همکلاسی‌ها، معلم سرانجام تصمیم گرفت که به آنها یک پاداش ویژه بدهد.