کلمه «مالک‌القلوب» یک ترکیب عربی است که به معنای «مالک دل‌ها» است. در نوشتن و استفاده از این کلمه در متون فارسی، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که باید رعایت کرد:

1. نقل قول و اعرابگذاری: در متون علمی و ادبی می‌توانید اعراب‌گذاری کنید، اگرچه در بیشتر متون فارسی، اعراب‌گذاری الزامی نیست. اما رعایت اعراب در متون قرآنی یا دینی می‌تواند مناسب باشد.

2. نقطه‌گذاری: باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کنید. در حد معمول کلمه باید بدون فاصله و به صورت متصل نوشته شود.

3. بلااستثنا: در کاربرد این کلمه، باید به موضوع مورد نظر و نحوه استفاده از آن توجه کنید. این کلمه معمولاً به‌صورت صفت برای اشاره به شخصیت‌های مذهبی یا الهی استفاده می‌شود.

4. ترکیب‌ها: اگر این کلمه بخواهد در ترکیب‌های دیگر به کار رود، باید به قواعد ترکیب‌های صفت و موصوف توجه شود.

5. فارسی‌سازی: بسته به مخاطب و متنی که در حال نوشتن آن هستید، می‌توانید معادل‌های فارسی را نیز به کار ببرید یا از واژه‌های هم‌خانواده استفاده کنید.

به‌طور کلی، «مالک‌القلوب» در متون ادبی و دینی به‌عنوان یک اصطلاح خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد و باید در نگارش آن دقت شود.

1. در روزهای سخت زندگی، تنها مالک‌القلوب است که می‌تواند به انسان آرامش و امید هدیه دهد.
2. آن مرد که در دل همه محبت دارد، واقعاً مالک‌القلوب است و همیشه از دیگران حمایت می‌کند.
3. امام علی (ع) به عنوان مالک‌القلوب، محبت و دوستی را در دل‌های پیروانش جاودانه ساخت.