مصلحت‌اندیش

کلمه "مصلحت‌اندیش" به صورت ترکیبی از دو بخش "مصلحت" و "اندیش" ساخته شده است. در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. ترکیب کلمه:

   • "مصلحت" به معنای خیری است که در انجام کارها و تصمیم‌گیری‌ها مدنظر قرار می‌گیرد.
   • "اندیش" به معنای تفکر و بررسی است.
   • بنابراین، "مصلحت‌اندیش" به فردی اطلاق می‌شود که در تصمیم‌گیری‌های خود به مصلحت‌ها توجه دارد.

2. نگارش:

   • کلمه "مصلحت‌اندیش" باید با حروف چسبیده نوشته شود و از کسرۀ "و" استفاده نشود. این کلمه یک واژه‌ی مرکب است.
   • به طور صحیح نوشته می‌شود: مصلحت‌اندیش.

3. نکات دستوری:

   • مانند دیگر صفت‌ها، این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف افراد یا رفتارها استفاده شود.
   • مثلاً: "او یک فرد مصلحت‌اندیش است."

4. فارسی‌سازی:

   • در متون رسمی به جای معادل‌های عربی، از کلمات فارسی استفاده کنیم.
   • مانند: به جای "مصلحت"، «خیر» ممکن است به کار رود.
5. سیاق و ارتباط:
   • این کلمه معمولاً در متون سیاسی، اجتماعی یا اخلاقی به کار می‌رود و مفهوم آن به تحلیل و تفکر در مورد بہترین گزینه‌ها اشاره دارد.

در کل، "مصلحت‌اندیش" یک کلمه مفهومی و کاربردی است که در زبان فارسی به طور معاصر به کار می‌رود.

1. در فرآیند تصمیم‌گیری، او همیشه مصلحت‌اندیش بود و به عواقب هر انتخاب دقت می‌کرد.
2. مصلحت‌اندیشی در امور اقتصادی می‌تواند به پیشرفت و رفاه عمومی کمک کند.
3. در مواقع بحرانی، گاهی لازم است که مصلحت‌اندیشی بر احساسات غلبه کند تا بهترین نتیجه حاصل شود.