مصلحت‌گزاری

کلمه "مصلحت‌گزاری" در زبان فارسی به معنای عمل یا فرآیند رسیدن به مصلحت یا منافع عمومی استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی و زبانی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. ترکیب واژه‌ها: "مصلحت‌گزاری" از ترکیب دو واژه "مصلحت" و "گزاری" تشکیل شده است. واژه "مصلحت" به معنای منفعت یا سود است و "گزاری" به معنای عمل کردن یا انجام دادن است.

2. نشانگان: در نوشتار فارسی، معمولاً واژه‌هایی که به صورت ترکیبی هستند، مانند "مصلحت‌گزاری"، با خط فاصله (‌) به هم متصل می‌شوند تا مشخص شود که دو واژه به هم مربوط هستند.

3. نگارش صحیح: اطمینان حاصل کنید که هجی واژه به درستی انجام شده باشد و از نوشتن آن به صورت اشتباه پرهیز کنید.

4. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، می‌توانید به‌عنوان مثال بگویید: "در تصمیم‌گیری‌های کلان، مصلحت‌گزاری باید مدنظر قرار گیرد."

5. قواعد نحوی: مانند سایر اسم‌ها، این کلمه نیز می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌های دستوری در جملات استفاده شود. مثلاً: "مصلحت‌گزاری در جامعه اهمیت بالایی دارد."

امیدوارم این نکات به شما در درک و استفاده صحیح از کلمه "مصلحت‌گزاری" کمک کند!

1. مصلحت‌گزاری در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور، به حفظ منافع عمومی و تأمین امنیت ملی کمک می‌کند.
2. او در مذاکراتش همیشه به مصلحت‌گزاری توجه داشت و تلاش می‌کرد تا به توافق‌های سازنده برسد.
3. مصلحت‌گزاری در روابط بین‌فردی می‌تواند از بروز تنش و درگیری‌های غیرضروری جلوگیری کند.