نشان‌دار

کلمه "نشان‌دار" به عنوان یک واژه مرکب در زبان فارسی، نیازمند رعایت برخی از قواعد و نکات نگارشی است. در زیر به مهم‌ترین این نکات اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: "نشان‌دار" با خط تیره (‌) نوشته می‌شود تا تفکیک معنایی بین دو بخش آن مشخص شود. بخش اول "نشان" به معنای علامت و بخش دوم "دار" به معنای داشتن می‌باشد.

2. استفاده در جملات: این واژه معمولاً به صفات و ویژگی‌ها اشاره دارد. به عنوان مثال:

   • "او یک نشان‌دار خاص در آن منطقه است."
   • "این کتاب حاوی مطالب نشان‌دار است."

3. قواعد جمع بستن: برای جمع بستن این واژه، می‌توان از ساخت "نشان‌داران" استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "در این مسابقه، نشان‌داران مختلفی حضور داشتند."

4. تلفظ: این واژه به صورت "nashân-dâr" تلفظ می‌شود.

5. معناشناسی: کلمه "نشان‌دار" ممکن است در زمینه‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین با توجه به سیاق جمله، بهتر است معانی آن را متناسب با متن تعیین کنید.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "نشان‌دار" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

1. کتاب قدیمی‌ام، که جلدش نشان‌دار است، خاطرات زیادی از دوران کودکی‌ام را زنده می‌کند.
2. او برای اینکه یادآوری‌ها را بهتر بخواند، از نشان‌دارهای رنگی استفاده می‌کند.
3. در امتحان، پاسخ‌های صحیح را با نشان‌دار کردن آنها، راحت‌تر پیدا کردم.