هم‌خانه

کلمه "هم‌خانه" از دو بخش "هم" و "خانه" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. فاصله‌گذاری: واژه "هم‌خانه" با حرف‌جداکننده "ـ" نوشته می‌شود. این فاصله‌گذاری نشان می‌دهد که "هم" به عنوان پیشوند به "خانه" اضافه شده است.

2. نحوه‌ی استفاده: "هم‌خانه" به معنای شخصی است که با فرد دیگری در یک خانه زندگی می‌کند. به طور کلی، این واژه به افرادی اطلاق می‌شود که در یک مکان مشترک سکونت دارند، اما لزوماً با هم نسبت خانوادگی ندارند.

3. جمع: برای جمع بستن "هم‌خانه"، از "هم‌خانه‌ها" استفاده می‌شود. در این حالت، حرف "ها" به انتهای کلمه اضافه می‌شود و فاصله‌گذاری حفظ می‌شود.

4. ضبط و نگارش در متون: بسته به متن و محتوای نوشته، ممکن است نیاز باشد که "هم‌خانه" در نقاط مختلف ذکر شود، اما باید مراقب بود که همواره به شکل صحیح و با فاصله‌گذاری مناسب نوشته شود.

5. هم‌سنگی با سایر واژه‌ها: ممکن است کلمه "هم‌خانه" در کنار دیگر کلمات ترکیبی بکار رود، به‌طور مثال: "میان‌هم‌خانه‌ها" (به معنای میان هم‌خانه‌ها).

استفاده درست و به‌جا از این کلمه می‌تواند به روشن شدن مفهوم و بهبود نگارش کمک کند.

1. من و دوستم تصمیم گرفتیم که هم‌خانه شویم تا هزینه‌های زندگی را کاهش دهیم.
2. هم‌خانه‌ام همیشه صبح‌ها قهری می‌نوشد و من از این عادت او لذت می‌برم.
3. در جلسه معرفی هم‌خانه‌ها، هر کسی داستان زندگی خود را تعریف کرد و من با شنیدن آن‌ها بیشتر با دوستانم آشنا شدم.