کلمه "بی‌فرجام" یک واژه ترکیبی در زبان فارسی است که از دو بخش "بی" و "فرجام" تشکیل شده است. در تحلیل این واژه و نگارش آن، موارد زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. بی: پیشوند "بی" به معنای "بدون" است و به کلماتی افزوده می‌شود تا مفهوم عدم یا فقدان آن کلمه را به وجود آورد.

2. فرجام: به معنای "پایان" یا "نتیجه" است. در اینجا "فرجام" به نتیجه یا پیامد اشاره دارد.

3. ترکیب واژه: با ترکیب این دو بخش، "بی‌فرجام" به معنای "بدون نتیجه" یا "فاقد پایان" است. این کلمه معمولاً در متون ادبی یا مقالات تحلیلی برای توصیف یک وضعیت یا نتیجه ناامیدکننده به کار می‌رود.

4. نحوه نگارش: در نوشتن "بی‌فرجام" باید توجه داشت که خط تیره بین "بی" و "فرجام" قرار گیرد تا اتصال معنایی این دو بخش را نشان دهد.

5. قواعد نگارشی:
   • در متنی که استفاده می‌شود، باید به مفهوم کل کلمه توجه شود و در جمله به‌درستی جاگذاری گردد.
   • به جای استفاده از "بی‌فرجام" می‌توان از معادل‌های دیگری مانند "بی‌نتیجه" یا "فاقد نتیجه" نیز بهره برد، بسته به سیاق و لحن متن.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از واژه "بی‌فرجام" در نوشته‌ها استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بی‌فرجام" در جمله آورده‌ام:

1. تلاش‌های او برای جلب پذیرش در دانشگاه بی‌فرجام باقی ماند.
2. این بحث‌ها به نظر می‌رسد که بی‌فرجام هستند و هیچ‌کدام به نتیجه‌ای نخواهند رسید.
3. سفر آنها به دشت‌های خالی از سکنه به یک تلاش بی‌فرجام تبدیل شد.
4. رابطه‌ای که میان آنها شکل گرفته بود، به دلیل سوءتفاهم‌ها، بی‌فرجام ended شد.
5. پروژه‌ي تحقیقاتی ایشان پس از چند سال به دلیل کمبود منابع به بی‌فرجامی انجامید.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!