کلمه "بی‌نماز" یک واژه ترکیبی است که از دو بخش "بی" و "نماز" تشکیل شده است. در اینجا به برخی از قواعد و نکات مربوط به نگارش و استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

1. نحوه‌ی نوشته‌شدن: این کلمه باید به صورت "بی‌نماز" نوشته شود. همانطور که مشاهده می‌کنید، "بی" به عنوان پیشوند به کلمه "نماز" متصل شده و با یک خط فاصله مشخص می‌شود.

2. معنی و مفهوم: "بی‌نماز" به معنای کسی است که نماز نمی‌خواند یا به نماز اهمیت نمی‌دهد.

3. تلفظ: این کلمه به صورت "بی‌نماز" تلفظ می‌شود و "بی" به صورت واضح و مشخص بیان می‌شود.

4. استفاده در جملات: می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • "او یک فرد بی‌نماز است."
   • "جایگاه بی‌نمازها در جامعه باید مورد توجه قرار گیرد."
5. قواعد مربوط به پیوستگی: در استفاده از پیشوندها مانند "بی"، معمولاً نیازی به استفاده از فاصله نیست و باید به صورت پیوسته با کلمه دیگر نوشته شوند، اما در اینجا چون "نماز" یک کلمه مستقل و معنایی دارد، لازم است که فاصله‌ای به‌وجود آید تا دو قسمت واژه مشخص شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "بی‌نماز" در نوشتار و مکالمات خود استفاده کنید.

1. بی‌نماز بودن به معنای غفلت از یکی از واجبات دینی است که باید به آن توجه خاص داشت.
2. در جامعه‌ای که افراد بی‌نماز پیدا می‌شوند، اخلاق و ارزش‌های انسانی ممکن است رو به افول برود.
3. او همیشه به دوستانش توصیه می‌کند که هرگز بی‌نماز نمانند و به عبادت توجه کنند.