کلمه "پریشان‌دل" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که از دو جزء "پریشان" و "دل" تشکیل شده است. در زبان فارسی، قواعد خاصی برای نگارش و استفاده از واژه‌های مرکب وجود دارد. در زیر به چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به "پریشان‌دل" اشاره می‌شود:

1. فصل‌گذاری: واژه "پریشان‌دل" باید با خط فاصله ( «-» ) نوشته شود تا نشان‌دهنده ترکیب دو قسمت آن باشد.

2. معنی‌شناسی: "پریشان" به معنای آشفته، نگران یا درهم است و "دل" به معنای قلب یا احساس است. بنابراین "پریشان‌دل" به معنای کسی است که دلش پریشان و نگران است.

3. قید و صفت: "پریشان‌دل" می‌تواند به عنوان یک صفت برای توصیف حالتی از افراد به کار رود. مثلاً: «او در آن روز پریشان‌دل بود».

4. تطابق: در جملات، باید توجه کنید که استفاده از این واژه باید با موضوع جمله تطابق داشته باشد. به عنوان مثال، اگر موضوع مذکر باشد، می‌توان گفت «او پریشان‌دل است» و اگر مؤنث باشد، می‌توان گفت «او پریشان‌دل است» (زیرا در این ترکیب جنسیت تأثیری ندارد).

5. نکته‌های نحوی: "پریشان‌دل" را می‌توان به عنوان اسم یا صفت در جمله‌ها به کار برد.

این نکات می‌تواند به شما در استفاده صحیح و نگارشی از کلمه "پریشان‌دل" کمک کند.

1. او در میان شلوغی شهر، پریشان‌دل و نگران به اطراف نگاه می‌کرد.
2. وقتی خبر بدی را شنید، چهره‌اش پریشان‌دل و غمگین شد.
3. شب‌های تنهایی، او را پریشان‌دل می‌کرد و خواب از چشمانش می‌ربود.