کلمه «دانشنامه» به معنای مجموعه‌ای از دانش و اطلاعات است که در آن به موضوعات مختلف، تعاریف، توضیحات و داده‌های علمی و فرهنگی پرداخته شده‌است. در ارتباط با قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. ترکیب واژه: «دانشنامه» از دو واژه‌ی «دانش» و «نامه» تشکیل شده است. «دانش» به معنای علم و آگاهی و «نامه» به معنای مجموعه یا نوشته‌ای است که اطلاعات مشخصی را ارائه می‌دهد.

2. استفاده از نام‌های خاص: معمولاً هنگام اشاره به دانشنامه‌های خاص، عنوان آن دانشنامه با حروف بزرگ نوشته می‌شود؛ به عنوان مثال: «دانشنامه بریتانیکا».

3. جمع‌سازی: برای جمع بستن این واژه، می‌توان از «دانشنامه‌ها» استفاده کرد.

4. نحوه‌ی نوشتار: به دلیل اینکه این واژه ترکیبی از دو بخش است، بهتر است که همواره به صورت یکجا «دانشنامه» نوشته شود و نباید آن را به دو بخش جدا کرد.

5. نکات نگارشی: هنگام استفاده از واژه «دانشنامه» در جملات، نیاز است که به قواعد نگارشی مانند نقطه‌گذاری، نشانه‌گذاری و فاصله بین واژه‌ها توجه شود.

6. مثال جملات:
   • «من برای تحقیق خود از دانشنامه‌های معتبر استفاده می‌کنم.»
   • «دانشنامه‌ها منبع خوبی برای دستیابی به اطلاعات علمی هستند.»

با رعایت این نکات، می‌توان به‌درستی از کلمه «دانشنامه» در متن‌های فارسی استفاده کرد.