کلمه «کلان‌فرگشت» از دو جزء «کلان» و «فرگشت» تشکیل شده است. در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. ترکیب کلمات: «کلان» به معنای بزرگ یا وسیع است و «فرگشت» به معنای تحولی است که در یک فرآیند طبیعی یا اجتماعی رخ می‌دهد. این دو واژه در کنار هم به معنای «تحولات وسیع» یا «تحولاتی که در سطح بزرگ رخ می‌دهند» است.

2. نوشتار درست: این واژه باید به صورت «کلان‌فرگشت» نوشته شود. در اینجا از نشان فاصله‌دار (-) استفاده شده است که نشان‌دهنده ارتباط معنایی و ساختاری دو بخش کلمه است.

3. استفاده در جمله: در جمله‌سازی باید به این نکته توجه داشت که این واژه معمولاً در متون علمی و دانشگاهی یا مقالات مربوط به علوم اجتماعی و زیست‌شناسی به کار می‌رود. مثلاً:

   • «کلان‌فرگشت به عنوان یک مفهوم در مطالعات اجتماعی و زیست‌محیطی مورد بررسی قرار می‌گیرد.»

4. صرف و نحو: این ترکیب معمولاً به عنوان یک اسم استفاده می‌شود و می‌تواند به صورت مفرد یا جمع (مانند «فرگشت‌های کلان») به کار رود.

5. توجه به خوانایی: در نوشتن، باید به خوانایی و وضوح متن توجه کرد. در صورت نیاز به توضیح بیشتر درباره مفهوم، می‌توان از جملات توضیحی یا تعریفی استفاده کرد.

با رعایت این قواعد می‌توانید از کلمه «کلان‌فرگشت» به درستی در نگارش خود استفاده کنید.