کلمه "لغتنامه" به معنای دیکشنری یا فرهنگ لغت و "دهخدا" به عنوان نام شخص و مؤلف مشهور، به هم پیوسته می‌شود تا مفهوم "لغتنامه دهخدا" را شکل دهد. برای استفاده صحیح از این عبارت و نگارش آن، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:

1. نویسه‌نویسی: "لغت‌نامه دهخدا" به دلیل ترکیب دو واژه، بهتر است به صورت "لغت‌نامه" نوشته شود، که در آن بین "لغت" و "نامه" خط فاصله وجود دارد.

2. حروف بزرگ: در نوشته‌هایی که رسم‌الخط را به طور کامل رعایت می‌کنند، "دهخدا" باید با حرف بزرگ نوشته شود، زیرا نام خاص است.

3. نقطه‌گذاری: اگر "لغت‌نامه دهخدا" در بخشی از متن قرار دارد و نیاز به نقطه‌گذاری وجود دارد، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد. به عنوان مثال، اگر پس از آن یک جمله جدید آغاز می‌شود، باید از نقطه استفاده کرد.

4. استفاده در متن: هنگام استفاده از این عبارت در متن، می‌توان آن را به صورت "بر اساس لغت‌نامه دهخدا" یا "لغت‌نامه دهخدا در تعریف واژه..." به کار برد.

5. معنا و مفهوم: در نگارش علمی یا دانشگاهی، به توضیح معنی و تعریف این واژه نیز می‌توان پرداخت تا خواننده با مفهوم آن آشنا شود.

به طور کلی، عبارت "لغت‌نامه دهخدا" به عنوان یک واحد معنایی در متون فارسی به کار می‌رود و رعایت اصول نگارشی و دستوری در نگارش آن اهمیت دارد.