ممنوع الکار

کلمه "ممنوع الکار" به معنای کسی است که اجازه کار ندارد. در نگارش این عبارت، لازم است به چند نکته توجه کنیم:

1. فاصله‌گذاری: عبارت "ممنوع الکار" باید بدون فاصله نوشته شود و به صورت پیوسته باشد. (ممنوع‌الکار)

2. تکیه جاز: در هنگام تلفظ، بهتر است روی واژه "ممنوع" تکیه کرد.

3. نوشتار صحیح: به شکل صحیح املایی نوشته شود، یعنی "ممنوع‌الکار" با یکی از این نقاط ( - ) که نشان دهنده‌ی لحن و ترکیب دو واژه است.

4. استفاده در جملات:

   • این کلمه می‌تواند در جملات رسمی یا غیررسمی استفاده شود. به عنوان مثال: "این فرد به دلیل تخلفات متعدد، ممنوع‌الکار شده است."
5. اجتناب از زبان محاوره‌ای: در متون رسمی و اداری بهتر است از زبان محاوره‌ای پرهیز شود و از عبارات مناسب و رسمی استفاده شود.

در مجموع، حتماً به موارد املایی و نگارشی توجه کنید تا عبارتی صحیح و مؤثر ارائه دهید.