کلمه "بیرون زدن" از دو جزء تشکیل شده است: "بیرون" و "زدن". این ترکیب به معنای خارج شدن یا نمایان شدن از جایی است. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. فعل مرکب: "بیرون زدن" یک فعل مرکب است و معمولاً به عنوان یک فعل استفاده می‌شود. مثلاً: "او از زیر درخت بیرون زد."

2. فعل اسنادی: می‌توان "بیرون زدن" را با قید زمان یا مکان به‌کار برد: "باران شروع به باریدن کرد و او از خانه بیرون زد."

3. حروف اضافه: در استفاده از این ترکیب، می‌توان از حروف اضافه‌ای مانند "از" استفاده کرد: "او از اتاق بیرون زد."

4. فعل در جملات منفی: در جملات منفی هم می‌توان از این ترکیب استفاده کرد: "او هیچ‌گاه از جمع بیرون نمی‌زند."

5. استفاده‌های استعاری: در برخی موارد، این ترکیب می‌تواند به صورت استعاری نیز به کار رود، به‌عنوان مثال: "حرف‌هایش باعث شد که حقیقت از زیر پرده بیرون بزند."

6. نگارش صحیح: همیشه توجه داشته باشید که این ترکیب به صورت جداگانه نوشته می‌شود: "بیرون" و "زدن" باید به این صورت نوشته شوند و از نوشتن آن به صورت متصل (بیرونزدن) خودداری کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "بیرون زدن" در نوشتار و مکالمات خود استفاده کنید.