پینه دوز

واژه "پینه‌دوز" به معنای شخصی است که به کار پینه‌دوزی مشغول است. در نوشتن این کلمه و استفاده از آن، برخی نکات نگارشی و قواعد خاص وجود دارد:

1. کتابت: "پینه‌دوز" باید با "ز" نوشته شود و حروف آن به صورت پیوسته و بدون فاصله از هم نوشته شوند.

2. فاصله‌گذاری: اگر کلمه در متن قرار گیرد، بهتر است از فاصله‌گذاری مناسب استفاده شود. به عنوان مثال: "پینه‌دوز ماهر".

3. قواعد جمع بستن: برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "ها" استفاده کرد. مثال: "پینه‌دوزها".

4. استفاده در جملات: جملات باید به گونه‌ای ساخته شوند که معنای واضح و مشخصی داشته باشند. مثلاً: "پینه‌دوز ماهر، لباس‌های کهنه را به زیبایی تعمیر می‌کند."

5. علامت‌گذاری: در صورت لزوم، می‌توان از ویرگول و دیگر نشانه‌های نگارشی برای تفکیک بخش‌های جمله استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان از واژه "پینه‌دوز" به شکل صحیحی در نوشتار بهره برد.

1. پینه دوز برای تعمیر کفش‌های قدیمی و ارزشمند ما به خانه‌مان آمد.
2. در بازار سنتی، دکانی بود که یک پینه دوز ماهر انواع کیف‌ها و لباس‌ها را با دقت تعمیر می‌کرد.
3. هنر پینه‌دوزی در بسیاری از فرهنگ‌ها به عنوان نمادی از مهارت و خلاقیت شناخته می‌شود.