پینه زده

کلمه "پینه زده" از دو قسمت تشکیل شده است: "پینه" و "زده". در زبان فارسی، این ترکیب به صورت زیر قابل بررسی است:

1. پینه: به معنای قسمت سفت شده یا زخمی بر روی پوست به‌خصوص در نقاطی که در تماس با سطوح سخت بوده‌اند، به کار می‌رود. به طور کلی کلمه‌ای است که نشان‌دهنده‌ی نوعی آسیب یا فشاری در پوست است.

2. زده: این کلمه به شکل مفعولی از فعل "زدن" است و در اینجا جزء وصفی به شمار می‌آید. به این معنا که "پینه زده" به معنی "آنکه پینه زده شده است" یا "دارای پینه" می‌باشد.

قواعد نگارشی:

• نقطه‌گذاری: اگر این عبارت در جملات بلندتر به کار رود، باید به گونه‌ای صحیح و واضح نوشته شود. به عنوان مثال: "دست او پینه زده است و این نشان‌دهنده‌ی تلاش‌های زیاد او در کارهای دستی می‌باشد."
• ترکیب و اتصال: این دو واژه باید به‌صورت پیوسته نوشته شوند و فضای بین آنها گذاشته نشود، چرا که این ترکیب یک اصطلاح خاص است.
• نحوه‌ی صرف و حالت‌های دیگر: در صورتی که بخواهید از این ترکیب در زمان‌های مختلف استفاده کنید، باید به صرف و تصرف فعل "زدن" توجه کنید.

مثال‌های کاربردی:

• "دست او بر اثر کار سخت، پینه زده شده است."
• "به خاطر کار روزانه‌ام، زخم‌های کوچک و پینه زده‌ای در دست‌های من به وجود آمده است."

به‌طور کلی، "پینه زده" در زبان فارسی به کاری اشاره دارد که به‌دلیل فشار یا استفاده زیاد از یک قسمت بدن ایجاد شده و قواعد نگارشی آن باید به صورت صحیح و واضح رعایت شود.