کلمه "ترغیب کردن" به معنای تشویق و ترغیب کسی به انجام کاری است. در کاربرد این واژه و نگارش صحیح آن، نکات زیر قابل توجه است:

1. نحوه نوشتن:

   • "ترغیب کردن" یک گروه کلمه‌ای است که شامل فعل "ترغیب" و حرف اضافه "کردن" می‌باشد. این کلمه باید به همان شکل نوشته شود، یعنی با فاصله، نه به صورت "ترغیبکردن".

2. نحو و ساختار:

   • معمولاً این فعل به صورت جمله‌ای با فاعل و مفعول استفاده می‌شود. مثلاً: "او به دانش‌آموزان ترغیب کرد که بیشتر مطالعه کنند."

3. زمان فعل:

   • "ترغیب کردن" را می‌توان در زمان‌های مختلف مثل گذشته، حال و آینده به کار برد. برای مثال:
     • گذشته: "او علاقه‌مندان را ترغیب کرد."
     • حال: "او همواره دیگران را ترغیب می‌کند."
     • آینده: "او به دوستانش ترغیب خواهد کرد."

4. استفاده از قیدها:

   • می‌توان برای بیان شدت یا نوع ترغیب از قید استفاده کرد. مثلاً: "او به شدت دانش‌آموزان را ترغیب کرد."

5. تضاد و هم‌نشینی:

   • در نوشتار می‌توان واژه‌های متضاد یا هم‌نشین را در جملات مربوط به ترغیب به کار برد تا مفهوم بهتری منتقل شود. مثلاً: "نه تنها او را ترغیب کرد، بلکه او را از انجام آن باز داشت."
6. آوای واژه:
   • توجه به تلفظ صحیح واژه "ترغیب" و قرار دادن "k" در انتهای "کردن" می‌تواند در خوانش و فهم بیشتر کمک کند.

با رعایت این نکات، می‌توان نوشتار و استفاده از کلمه "ترغیب کردن" را به نحو احسنت انجام داد.